Kościół św. Wawrzyńca w Karczmiskach Drugich

kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Karczmiska Drugie
Adres	ul. Kościelna 1, 24-310 Karczmiska Drugie
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Wawrzyńca w Karczmiskach
Wezwanie	Wawrzyniec z Rzymu
Historia Data rozpoczęcia budowy 1842 Data zakończenia budowy 1848 Fundator ksiądz Jan Bałuszyński
Dane świątyni Styl późny klasycyzm Świątynia • materiał bud. • powierzchnia • cegła 240 m² Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolno stojąca
Położenie na mapie gminy Karczmiska Kościół św. Wawrzyńca w Karczmiskach Drugich
Położenie na mapie Polski Kościół św. Wawrzyńca w Karczmiskach Drugich
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół św. Wawrzyńca w Karczmiskach Drugich
Położenie na mapie powiatu opolskiego Kościół św. Wawrzyńca w Karczmiskach Drugich
51°14′06,6728″N 22°00′10,8500″E/51,235187 22,003014
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół św. Wawrzyńca w Karczmiskach Drugich – rzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany w Karczmiskach Drugich w województwie lubelskim (powiat opolsko-lubelski). Funkcjonuje przy nim parafia św. Wawrzyńca. Drugą patronką świątyni jest Matka Boża Szkaplerzna^[1].

Pierwsze wzmianki o parafii we wsi pochodzą z 1452^[2]. Po połowie XVI wieku kościół stał się filią parafii w Kazimierzu Dolnym (parafia powróciła tutaj w 1919)^[3].

Późnoklasycystyczny obiekt na planie kwadratu wzniesiono w latach 1842-1848, najprawdopodobniej na miejscu wcześniejszej, XVII-wiecznej świątyni drewnianej. Fundatorem był ksiądz Jan Bałuszyński^[4]. Remontowasno go po II wojnie światowej^[2]. W XVIII wieku istniały we wsi plebania, wikariat, szpital dla biednych i szkoła (przy kościele rezydowali komendarz i rektor szkolny)^[3].

Ceglany, tynkowany kościół stoi na podmurówce z cegieł, na łagodnym stoku i nie jest podpiwniczony. Strop jest drewniany, z podsufitką, otynkowany i zdobiony freskiem. Całość pokryto czterospadowym dachem z latarnią (blacha ocynkowana). Główne wejście zaakcentowane tympanonem prowadzi przez przybudówkę, którą na narożach zdobią pilastry toskańskie (również gzyms wokół świątyni wykonano w tym porządku). Prezbiterium flankują dwie przybudówki. Wewnątrz znajduje się drewniany chór wsparty na czterech słupach. Wyposażenie budowli jest skromne^[4]. Ołtarz główny wykonano z kamienia. Zawiera figurę Chrystusa Ukrzyżowanego i ruchomy obraz męczeństwa św. Wawrzyńca. Ołtarze boczne noszą wezwania Matki Boskiej Szkaplerznej (lewy) i Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (prawy). Po prawej stronie wisi również ruchomy obraz św. Mateusza^[2]. Organy pochodzą z 1846. Mają oryginalne piszczałki cynowe. Powierzchnia obiektu wynosi 240 m², a kubatura 1160 m³^[4] (lub odpowiednio: 273 m² i 1872 m³)^[5].

Kościołowi towarzyszy wolnostojąca, prostopadłościenna, drewniana dzwonnica, wzniesiona najproawdopodobniej około 1723, z poprzednim kościołem. Jej konstrukcję stanowi dziewięć drewnianych słupów (30 x 30 cm). Dach pokryto gontem, a ściany wykonano z desek sosnowych. Wewnątrz wiszą dwa dzwony. Kubatura dzwonnicy to 500 m³, zaś powierzchnia zabudowy wynosi 46 m²^[6].

• 
  Bryła przed 1908
• 
  Elewacja wejściowa
• 
  Dzwonnica