Sztabkorpusu funkcjonował tylko przez kilka miesięcy, po czym przeformowano go na Inspektorat Przeciwdesantowy Dowództwa Pomorskiego Okręgu Wojskowego.
Formowanie
Powstał w czerwcu 1953 w ramach procesu wprowadzania szczebla korpusu do struktur organizacyjnych wojsk lądowych WP. W jego skład weszły trzy dotychczas samodzielne brygady przeciwdesantowe. Na wypadek wojny brygady te miały być rozwinięte w dywizje obrony wybrzeża, których zadaniem była obrona przeciwdesantowa najbardziej zagrożonych odcinków wybrzeża Morza Bałtyckiego. W przypadku wdarcia się desantu przeciwnika w głąb obrony przewidywano kontruderzenia siłami korpusów armijnych i zmechanizowanych.
Gotowość do działań osiągnął 1 listopada 1953 roku.
Ze względu na dużą szerokość wybrzeża Bałtyku, niewielkie możliwości operacyjne korpusu i związane z tym trudności w realizacji powierzonych zadań w grudniu 1953 zrezygnowano z jego utrzymywania, ponownie usamodzielniając brygady przeciwdesantowe.
2 Brygada Przeciwdesantowa - Kamień Pomorski (w ramach dowództwa brygady: kompania łączności, kompania saperów, pluton rozpoznawczy i pluton obrony przeciwchemicznej) (w październiku 1956 roku rozformowana)
17 batalion przeciwdesantowy (skadrowany) - Gdańsk - Oliwa
60 dywizjon artylerii - Gdańsk
21 bateria moździerzy 120 mm - Gdańsk
20 bateria przeciwlotnicza - Gdańsk
Korpus liczył 4619 żołnierzy.
Jego uzbrojenie stanowiły: 162 rusznice ppanc, 39 armat ppanc 45 mm, 15 armat ppanc 57 mm, 27 armat polowych 76 mm, 42 haubice 122 mm, 36 moździerzy 82 mm, 33 moździerze 120 mm i 18 armat plot 85 mm.
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6. Brak numerów stron w książce
Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X. Brak numerów stron w książce