Był synem Teodozjusza Monomacha, ważnego biurokraty z okresu rządów cesarzy: Bazylego II Bułgarobójcy i Konstantyna VIII. W pewnym momencie Teodozjusz stał się podejrzanym o spisek i równocześnie z jego karierą ucierpiała kariera jego syna. Pozycja Konstantyna poprawiła się po tym jak poślubił siostrzenicę cesarza Romana III Argyrosa. Następnie zwrócił uwagę samej cesarzowej Zoe i za to został wygnany przez jej drugiego męża – Michała IV Paflagończyka na wyspę Lesbos. Z wygnania powrócił w 1042 i został mianowany sędzią w Grecji, ale zanim jeszcze przyjął posadę, został wezwany do Konstantynopola przez Zoe, która wybrała go na swojego trzeciego męża. Zoe zmarła w 1050, a Konstantyn przeżył ją o 5 lat. W czasie swego panowania dbał o rozwój szkolnictwa wyższego[1] w Konstantynopolu. Konstantyn był dość słabym cesarzem, ale miał pewien talent wojskowy. Na początku lat 50. zdobył dużą część Armenii z miastem Dwin, którą włączył do temuGruzja. Za jego czasów opanowano też część górnego biegu Eufratu. Został tam utworzony nowy tem – Miasta Eufratu.[2]
Po jego śmierci rządy przejęła młodsza siostra Zoe – Teodora.
Rodzina
Z pierwszą żoną (nie znamy jej imienia), Konstantyn nie miał żadnych dzieci. Z drugą żoną, członkinią klanu Sklerosów, siostrzenicą cesarza Romana III, miał córkę:
Z trzecią żoną – cesarzową Zoe, Konstantyn również nie miał dzieci, podobnie ze swoją metresą – Marią Sklerainą (siostrzenicą swojej drugiej żony).
Przypisy
↑Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 472. ISBN 83-85719-85-7.
↑ abRządy arystokracji cywilnej (1025–1081), [w:] GeorgijG.OstrogorskiGeorgijG., Dzieje Bizancjum, Monachium 1963. Brak numerów stron w książce
Bibliografia
Michał Kozłowski, Konstantyn IX Monomach – cesarz Wielkiej Schizmy[1]
