Aleksy II Komnen

Αλέξιος B' Κομνηνός

Cesarz bizantyński
Okres	od 24 września 1180 do wrzesień 1183
Koronacja	1171, jako współcesarz
Poprzednik	Manuel I Komnen
Następca	Andronik I Komnen
Dane biograficzne
Dynastia	Komnenowie
Data i miejsce urodzenia	10 września 1167 Konstantynopol
Data i miejsce śmierci	wrzesień 1183 Konstantynopol
Ojciec	Manuel I Komnen
Matka	Maria z Antiochii
Małżeństwo	Agnieszka Francuska od 1180 do 1183
Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksy II Komnen (ur. 10 września 1167, zm. listopad 1183), syn cesarza Manuela I i jego drugiej żony – Marii z Antiochii (córki Konstancji z Antiochii i Rajmunda z Poitiers).

Po śmierci ojca cesarz bizantyński od 1180 – jego krewny – Andronik ogłosił się współwładcą. Regencję w imieniu syna miała sprawować jego matka Maria z Antiochii. Faktyczną władzę jednak przejął Andronik, kuzyn zmarłego Manuela. Mówił on, że jest zbawcą i opiekunem małego Aleksego. Postanowił zlikwidować wszelkie próby buntu. We wrześniu rzekomo za namowami małego Aleksego Andronik został współcesarzem. Wcześniej, aby dojść do władzy skazał na śmierć matkę Aleksego, znienawidzoną łacinniczkę. Mały Aleksy sam musiał podpisać wyrok na własną matkę. Dwa miesiące po koronacji na współcesarza Andronik rozkazał udusić chłopca. Uciętą głowę podwładni przynieśli Andronikowi, a resztę jego zwłok wrzucili do morza^{[potrzebny przypis]}. Po jego śmierci Andronik ogłosił się cesarzem i poślubił wdowę po Aleksym – Agnieszkę (Annę) Francuską – córkę króla Ludwika VII.

• G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. H. Evert-Kappesowej, wyd.3 Warszawa 2008.
• R. Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
• K. Zakrzewski, Historia Bizancjum, wyd.2 Kraków 1999.