Konstantin Nikołajewicz Igumnow (ros. Константи́н Никола́евич Игу́мнов, ur. 19 kwietnia?/1 maja 1873 w Lebiedianiu, zm. 24 marca 1948 w Moskwie) – rosyjski pianista i pedagog. Laureat Nagrody Stalinowskiej (1946). Doktor Sztuki (1940). Ludowy Artysta ZSRR (1946). Odznaczony Orderem Lenina (1945). Profesor Konserwatorium Moskiewskiego. Założyciel światowej szkoły pianistycznej, nazwanej później szkołą Igumnowa[1]. Jego nauczycielem był Nikołaj Zwieriew, u którego pobierał lekcje gry na fortepianie. Ukończył Konserwatorium Moskiewskie w 1894 ze złotym medalem. Brał udział w 1895 w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym imienia A. Rubinsteina w Berlinie, gdzie otrzymał wyróżnienie. W latach 1896–98 wykładał w Konserwatorium w Tyflisie, a w latach 1899–1948 w Konserwatorium Moskiewskim[2]. Jego uczniami byli m.in. Lew Oborin, Marija Grinberg, Bella Dawidowicz, Wiktor Oranski i Naum Sztarkman.
Nagrody i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia