Urodził się 12 lutego?/24 lutego1892 roku w Saratowie w rodzinie właściciela sklepu papierniczego. Od dzieciństwa interesował się pisarstwem. Nie chcąc iść w ślady ojca, parę razy uciekł z domu, chociaż w 1911 roku wstąpił do Moskiewskiego Instytutu Handlu. W 1914 roku został wysłany do Niemiec, by podszkolić swój język niemiecki. W początkowej fazie I wojny światowej, dalej znajdował się na terenie cesarstwa i jako jeniec miał prawo mieszkać i pracować w różnych miastach (był m.in. aktorem).
Powróciwszy do Rosji pod koniec 1918 roku, trafił do Syzrania w guberni symbirskiej (obecnie obwód samarski). W lutym 1919 roku zorganizował i był redaktorem gazety „Otkliki”, współpracował też z czasopismami: „Izwiestija Syzranskich Sowietow”, „Ałyj put'”, „Syzranskij kommunar”. W Syzraniu napisał pierwsze opowiadania: Sczastje i Diadia Kisiel – drugi utwór dostał nagrodę w Moskwie w konkursie „ROSTA” i został dostrzeżony przez Maksima Gorkiego.
Miasto Syzrań dał pisarzowi obszerny materiał na kolejne utwory. W powieści Miasta i lata stary Syzrań odzwierciedlony jest w wymyślonym przejezdnym mieście Siemidoł. Napisane w 1921 roku opowiadanie Sad również jest naszpikowane wrażeniami z miasta. Wydarzenia z powieści Niezwykłe lato rozgrywają się na rzece Wołga w 1919 roku.
W 1921 roku był członkiem grupy Bracia Serafiońscy w Piotrogrodzie (przemianowanym niedługo na Leningrad). Wrażenia z zagranicy i program tej grupy, zwłaszcza aktualna dla tych czasów polemika na temat inteligentów w rewolucji, określiły w głównej mierze charakter pierwszej i najbardziej znanej powieści Fiedina Miasta i lata. Pisarz żył w Leningradzie na prospekcie Wołodarskiego 33 do roku 1937, potem przeniósł się do Moskwy.
W 1927 roku wziął udział w stworzeniu grupowej powieści Bolszyje pożary, publikowanej w gazecie „Ogoniok”.
W latach 1933–1935 pracował nad pierwszą w historii literatury radzieckiej powieścią polityczną Pochiszczenije Jewropy. W powieści Sanatorium „Arktur” wykorzystał motyw „czarodziejskiej góry” Tomasza Manna w celach propagandowych, czy przeciwstawić ze sobą „zdrowy” ZSRR ze „zgniłym” Zachodem[2].
1941–1968 – Gor'kij sriedi nas (ros. Горький среди нас)
1957 – Pisatiel, iskusstwo, wriemia (ros. Писатель, искусство, время)
Przypisy
↑Fiedin Konstantin [online], portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-08](pol.).
↑Казак В. Лексикон русской литературы XX века = Lexikon der russischen Literatur ab 1917 / [пер. с нем.]. — М.: РИК «Культура», 1996. — XVIII, 491, [1] с. — 5000 экз. — ISBN 5-8334-0019-8. — С. 435.
