Do 31 grudnia 1964 Kolonia Polska była przysiólkiemCieplic[6].
Początki Kolonii sięgają przełomu XVII i XVIII wieku. W 1812 roku w czasach galicyjskiego ruchu osadniczego, na terenie Cieplic powstała osada Niemieckich kolonistów (luteranów), którzy jednak z powodu lichej i nieurodzajnej ziemi, sprzedali ją Polakom. Następnie nową wieś tworzyli już Polacy i została dla odróżnienia od sąsiednich wsi Ruskich, nazwana: Kolonia Polska[7].
Początkowo wierni z Cieplic i Kolonii Polskiej należeli do parafii w Sieniawie. Starania o własną świątynię trwały długo; najpierw powstała kaplica w Dąbrowicy w 1890 roku. Dopiero staraniem pochodzącego z Kolonii Polskiej ks. Stanisława Szpetnara i jego ojca Józefa Szpetnara, w 1910 roku rozpoczęto budowę kościoła, fundacji Adama i Ludwiki Czartoryskich. Nowy kościół pw. św. Stanisława Biskupa został poświęcony 8 maja 1914 roku przez dziekana z Sieniawy ks. Tomasza Włazłowskiego[7].
Schematyzm Diecezji Przemyskiej na rok 1916 tak wzmiankował parafię: Kolonia Polska, adjac pagi Cieplice, usque ad a 1914 ad parochiam Sieniawa pertinensad a 1914 expositura independens. Eclesia m. sumptibus III. D. Adami Czartoryski, aedificata, s. T.S. StaM. benedicta. Coop exp.: R. Henryk Uchman...Administrator: R. Jan Ziemiński...In Dąbrowica adest capella publica. Początkowo do parafii należały: Kolonia Polska, Dąbrowica Duża, Dąbrowica Mała, Słoboda i przysiółki Cieplic (Biele, Szegdy), a od 1962 roku Cieplice Dolne[8].
Kościół został konsekrowany 16 czerwca 1926 roku przez bp Anatola Nowaka. W latach 1930–w parafii posługiwały siostry Służebniczki Starowiejskie[7].
Oświata
Szkoła w Kolonii Polskiej powstała w 1907 roku staraniem ks. Stanisława Szpetnara. Przydatnym źródłem archiwalnym do poznawania historii szkolnictwa w Galicji są austriackie Szematyzmy Galicji i Lodomerii, które podają nazwiska nauczycieli. Początkowo w latach 1907-1911 była to "szkoła exponowana" Kolonia Polska ad Cieplice, a od 1911 roku jedno-klasowa. Pierwszą nauczycielką została Salomea Filar[9].
.jpg)
.jpg)
