Koenigia L. – rodzaj roślin z rodziny rdestowatych (Polygonaceae). Obejmuje w wąskim ujęciu 6[4][5][6]–9[7] gatunków, a w szerokim (po dołączeniu gatunków z rodzajów Aconogonon i Rubrivena) – 35[8]. Zaliczane tu gatunki w wąskim ujęciu rosną w Himalajach i innych pasmach gór Azji. Jeden gatunek (Koenigia islandica) występuje poza tym w strefie subarktycznej i alpejskiej, głównie półkuli północnej (północna część Ameryki Północnej i Europy, wschodnia Azja i Himalaje)[5], ale też na półkuli południowej (rejon Ziemi Ognistej), będąc jednym z nielicznych gatunków roślin bipolarnych – spotykanych w strefach okołobiegunowych obu półkul (jest to też jedna z bardzo nielicznych na obszarach podbiegunowych roślin jednorocznych)[4]. W szerokim ujęciu rodzaj jest szeroko rozprzestrzeniony w Ameryce Północnej, Europie i Azji[8].
Nazwa rodzajowa upamiętnia Johanna Gerharda Königa (1728–1785), ucznia Karola Linneusza, będącego autorem nazwy[5]. Rodzajowi nadano w XIX wieku polską nazwę zwyczajową „tarczka”, ale nie jest ona używana[9].
Morfologia
Pokrój
Bardzo niskie (do 5 cm wysokości) rośliny jednoroczne i byliny, o pędach płożących lub podnoszących się[10][5]. Byliny często korzeniące się w węzłach, tworzące mniej lub bardziej zwarte poduchy i darnie[10]. Nagie[5] lub pokryte rzadkimi, przylegającymi włoskami[10].
Drobne, obupłciowe, zebrane w szczytowe lub wyrastające w kątach liści pęczki i główki. Mają 3–5 listków okwiatu, dwa zewnętrzne drobne. Pręcików jest 2–5, z prątniczkami między nimi. Nitki bardzo krótkie. Charakterystyczne dla rodzaju są kolczaste ziarna pyłku. Zalążnia jest górna, kulistawo-trójkanciasta, z dwiema lub trzema szyjkami słupka, zwieńczonymi główkowatymi znamionami[10].
Rodzaj klasyfikowany jest w obrębie rodziny rdestowatych (Polygonaceae) do podplemienia Koenigiinae Dammer, do którego należy wraz z Aconogonon, Bistorta i Rubrivena, stanowiąc wraz z nimi grupę siostrzaną względem rodzaju Persicaria[6]. Przez długi czas rodzaj był uważany za monotypowy. Dopiero analizy molekularne i oparte na morfologii pyłku (cechą charakterystyczną dla rodzaju jest kolczasty pyłek) spowodowały włączenie tu gatunków wcześniej zaliczanych w obrębie rodzaju rdestPolygonum do sekcji Eleutherospermum Hook.f.[6] Różnicowanie gatunków w obrębie tej grupy nastąpiło w czasie wypiętrzenia Himalajów i zlodowaceń plejstoceńskich, także dzięki nim doszło do rozprzestrzenienia się Koenigia islandica[11]. Dalsze analizy molekularne wykazały, że różne linie rozwojowe wcześniej wyodrębnianych rodzajów Aconogonon i Rubrivena są wzajemnie wymieszane[12], stąd wszystkie gatunki do nich klasyfikowane bywają łączone pod nazwą Koenigia[8].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 137, ISBN 978-83-62975-45-7.
.jpg)