Zdaniem Bohdana Janusza, świątynia została wzniesiona w roku 1634[4], natomiast według ukraińskiego badacza Serhija Jurczenki, powstała w latach 1611–1634[2][a], zaś według innych danych wybudowano ją w latach 1634–1665[potrzebny przypis].
Właściciel Potoku Złotego Mikołaj Bazyli Potocki ufundował ołtarz główny[7]. W kaplicach bocznych (transeptowych) znajdowały się ołtarze, które należały do kręgu lwowskiej rzeźby rokokowej. Zbigniew Hornung przypisał je warsztatowi Jana Jerzego Pinsla, datował na lata 60. XVIII w. oraz zwrócił uwagę, że były one współczesnymi[6] do ambony i ołtarza św. Judy Tadeusza w kościele w Buczaczu, ufundowanych przez Mikołaja Bazyliego Potockiego. Tomasz Zaucha uważa, że to jest to hipoteza prawdopodobna, jednak należało by rozważyć, czy nie były te zabytki dziełem Sebastiana Fesingera. Także ten badacz twierdzi, iż atrybucja rzeźb w kościele musi się stać przedmiotem ściślejszych badań[8].
W 1886 roku architekt Giovanni Battista Ferrari z Monasterzysk wykonał projekt nadbudowy wieży nad wejściem do kościoła. W 1889 mistrz Wolf Hayber ze Lwowa zakończył nakrycie wieży oraz kościoła blachą[potrzebny przypis].
Został zwrócony katolikom obrządku rzymskiego[potrzebny przypis]. Wyremontowany po upadku ZSRR z inicjatywy polskiego duchownego i działacza kresowego ks. Ludwika Rutyny i ks. Marcina Strachanowskiego; obecnie kościół filialny, proboszczem parafii jest ks. Dariusz Piechnik[11].
Fundator Stefan Potocki został pochowany w krypcie w kościele. Można wnosić, że świątynia była mauzoleum krewnych fundatora[13].
Uwagi
↑Tomasz Zaucha wskazuje na prace: Serhij Jurczenko, Krzyżowe kościoły Ukrainy w pierwszej połowie XVII w. „Biuletyn Historii Sztuki”. R. LVII, nr 3–4, ss. 289–290, 1995.
↑ abTomasz Zaucha, Kościół parafialny p.w. Narodzenia Najśw. Panny Marii i Św. Szczepana pierwszego męczennika w Potoku Złotym, s. 209.
↑Aleksander Czołowski: Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego. Tarnopol, 1926, s. 142: „Jeszcze w pocz. XVIII w. wznoszono na Podolu kościoły o wybitnych reminiscencjach gotyku, który na Zachodzie od trzech niemal wieków należał do przeszłości”.
↑Tomasz Zaucha, Kościół parafialny p.w. Narodzenia Najśw. Panny Marii i Św. Szczepana pierwszego męczennika w Potoku Złotym, s. 213
↑Michał Kurzej, Uwagi o badaniach nad twórczością Jana Pfistera [w] Betlej A., Brzezina-Scheuerer K., Oszczanowski P., Między Wrocławiem a Lwowem. Sztuka na Śląsku, w Małopolsce i na Rusi Koronnej w czasach nowożytnych, Wrocław, 2011, s. 77-78 (Acta Universitatis Wratislaviensis; 3291)
↑Jan K. Ostrowski, Kościół parafialny p.w. Św. Trójcy w Podhajcach [w:] Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego, Praca zbiorowa, Kraków: Międzynarodowe Centrum Kultury, Drukarnia narodowa 1996, t. 4, 402 il., s. 157. seria: Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej. ISBN 83-85739-34-3
↑Tomasz Zaucha, Kościół parafialny p.w. Narodzenia Najśw. Panny Marii i Św. Szczepana pierwszego męczennika w Potoku Złotym, s. 210
Lu. Dz.–B. R. Potok 16.) P.-Złoty, mko, pow. buczacki [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII (Perepiatycha – Pożajście), 1887, s. 871. [dostęp 2017-06-29]