Budowa kościoła nastąpiła w kontekście intensywnego rozwoju ewangelickiej architektury sakralnej w Bydgoszczy i na jej przedmieściach w końcu wieku XIX i na początku XX.
Wówczas wzniesiono na tym terenie osiem zborów ewangelicko-unijnych, w większości neogotyckich, licowanych czerwoną cegłą.
Gmina ewangelicko-unijna na terenie Okola, składająca się niemal wyłącznie z wyznawców narodowości niemieckiej powstała w II połowie XIX wieku. Na początku wieku XX wyodrębniła się z niej i zbudowała własną świątynię wspólnota zamieszkująca Wilczak[2].
Gmina na Okolu doprowadziła do budowy własnej świątyni w 1895. Jednak w pierwszej dekadzie XX wieku, w czasie, gdy w okolicy budowało się kilkanaście nowych świątyń ewangelicko-unijnych, na miejscu starego postanowiono wnieść nowy, okazalszy budynek.
Nie jest znany twórca projektu świątyni[3]. Prace przy wznoszeniu i wyposażeniu kościoła rozpoczęto w 1912 i ukończono w 1913. Uzyskał on wówczas wezwanie św. Jana Apostoła.
Świątynia służyła niemieckiej gminie kościoła ewangelicko-unijnego do 1945, chociaż najlepsze lata dla rozwoju parafii i zboru zakończyły się już wraz z wybuchem pierwszej wojny światowej. Po 1920 liczba ewangelików w Bydgoszczy znacznie się zmniejszyła. Ostatnim proboszczem w latach 30. i przypuszczalnie do 1945 był pastor Hans Staffehl, który jednocześnie prowadził parafię na Wilczaku[2].
Po odejściu Niemców z Bydgoszczy świątynia parafia ewangelicka przestała istnieć.
Władze miejskie[4] przekazały świątynię do użytku katolikom.
Poświęcona została 15 kwietnia 1945 i otrzymała wezwanie św. Wojciecha. 1 października 1946 r. kard. August Hlond erygował parafię.
Świątynię przystosowano do sprawowania liturgii katolickiej. W latach 50. XX w. wykonano nowe polichromie w prezbiterium.
W latach 1977–1980 wybudowano plebanię, a w 1989 r. dobudowano dom gospodarczy z garażami.
Świątynia w porównaniu ze sąsiednimi zborami ewangelickimi wzniesionymi w tym samym czasie na Wilczaku, Szwederowie i Małych Bartodziejach prezentuje odmienny styl architektoniczny, rzadziej spotykany w okolicach Bydgoszczy.
↑ abDerkowska-Kostkowska Bogna, Winter Piotr. Z historii zboru ewangelickiego na Wilczaku. [w.] Kalendarz Bydgoski 1998
↑ abKuberska Inga: Architektura sakralna Bydgoszczy w okresie historyzmu. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 3. Bydgoszcz 1998
Kuberska Inga: Architektura sakralna Bydgoszczy w okresie historyzmu. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 3. Bydgoszcz 1998
