Najstarsze elementy kościoła w Skale: mury nawy i część prezbiterium, wzniesione zostały w stylu gotyckim w II połowie XIV wieku[2][3]. Kościół dwukrotnie spłonął: w 1737 i 1763[4]. Za każdym razem został odbudowany. W 1763 zniszczenia były tak duże, że zdecydowano się rozebrać kaplicę św. Stanisława z 1600 roku, gdyż groziła zawaleniem[5]. Podczas tych prac nadano całemu kościołowi charakter późnobarokowy[5]. W latach 1948–1949 świątynia została powiększona: dobudowano zachodnią część celowo w taki sposób, aby odznaczała się od reszty budynku[2].
W XX wieku kościół przeszedł dwa gruntowne remonty: w latach 1960-1965 oraz 1990-1992[4].
Opis
Architektura
Kościół św. Mikołaja w Skale to świątynia murowana, pierwotnie gotycka, a obecnie późnobarokowa[6], o węższym, zamkniętym wielobocznie prezbiterium[4]. Do głównej bryły przylegają dwie boczne kaplice:
od południa kaplica pw. św. Stanisława Kostki (dawniej św. Teresy)[4]
Wnętrze kościoła nakryte jest drewnianym stropem płaskim. Deski zdobi polichromia[5].
Wyposażenie kościoła pochodzi z XVII i XVIII wieku[2]. Szczególnie cenne są:
XVII-wieczny obraz Matki Bożej Śnieżnej, przeniesiony do ołtarza głównego z ołtarza bocznego[4], konsekrowany w 1972 roku[4] i otaczany szczególną czcią[5];
Obok kościoła stoi zabytkowa[1] wolnostojąca drewniana dzwonnica z 1763[6], wzniesiona w konstrukcji słupowej i przykryta dachem namiotowym, zwieńczonym kopułą. Dzwonnica ta znajduje się na Małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.
Jest to budowla drewniana, wzniesiona na kamiennej podmurówce o planie kwadratu, o konstrukcji słupowej. Jej pochyłe ściany wykonano z układanych pionowo na styk desek. Dzwonnica ma dwie kondygnacje. W górnej wycięte są prostokątne otwory[7].
Wewnątrz wiszą dzwony z 1767 roku, odlane przez Baltazara Roszkiewicza[7].