Kizeryt

Kizeryt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

kiesertyt

Skład chemiczny

uwodniony siarczan magnezu
(MgSO4 x H2O)

Twardość w skali Mohsa

3,5

Przełam

nierówny

Łupliwość

bardzo dobra

Pokrój kryształu

słupkowy, tabliczkowy

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość

2,57 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biały, szary, żółtawy, bezbarwny

Rysa

biała

Połysk

szklisty

Kizeryt (kiesertyt) – minerał z gromady siarczanów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego lekarza Dietricha G. Kiesera (1779-1862).

Charakterystyka

Właściwości

Bardzo rzadko tworzy kryształy; najczęściej o pokroju krótkosłupkowym, tabliczkowym lub izometryczne (podwójna piramida). Tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach zbitych i ziarnistych. Występuje w postaci warstw i wypryśnięć w złożach soli. Jest kruchy, przezroczysty, bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie (gorzko-słony smak), jest silnie higroskopijny.

Występowanie

Składnik morskich i jeziornych ewaporatów solnych. Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: sylwin, kainit, karnalit, halit. Czasami powstaje w procesie ekshalacji wulkanicznej.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

  • lokalne źródło soli magnezowych,
  • ma znaczenie kolekcjonerskie.

Zobacz też

Bibliografia

  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE W-wa 1993
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geologiczne W-wa 1965
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003

Linki zewnętrzne