Autorka felietonów pisanych do Wysokich Obcasów (dodatku Gazety Wyborczej), licznych publikacji i opracowań naukowych (m.in. współautorka i współredaktorka pracy socjologicznej Cudze problemy. O ważności tego, co nieważne.). W 1996 wydała powieść Tao gospodyni domowej, następnie Tabu i Obciach. W 2001 jej książka Karoca z dyni znalazła się w finałowej siódemce Nagrody Literackiej Nike. W 2004 otrzymała na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na podstawie napisanej pod kierunkiem Przemysława Czaplińskiego dysertacji Czytając Polskę. Literatura po roku 1989 wobec dylematów nowoczesności[5].
Do 2012 przez wiele lat wykładała socjologię medycyny na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym (dawniej Akademii Medycznej). Należy do Partii Zieloni, była członkinią Sądu Koleżeńskiego tej partii. Była panelistką na pierwszym Międzynarodowym Kongresie Ruchu Odrodzenia Żydowskiego[6].
Książki
1991: Cudze problemy. O ważności tego, co nieważne. Analiza dyskursu publicznego w Polsce, Ośrodek Badań Społecznych, Warszawa, ISBN 83-900560-0-3 (współredakcja z Markiem Czyżewskim i Andrzejem Piotrowskim)
Katarzyna Batora, Dunin Kinga, w: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. Słownik biobiliograficzny, tom I (opracował zespół pod redakcją Alicji Szałagan), Warszawa 2011, s. 77–78
