Urodził się w Bronksie, w rodzinie z żydowsko–irlandzkimi korzeniami. Żartował, że wychowywała go „nowojorska psychoanalityczna socjeta” (jego matka i ojczym byli psychiatrami)[2].
Uczęszczał do prestiżowej Walden School, bardzo wówczas postępowej prywatnej szkoły średniej na Manhattanie, z poszerzonym programem nauczania literatury, zwłaszcza dramatu. Jego pierwsza sztuka The Rennings Children była wystawiana podczas Young Playwright's Festival w 1982, gdy jeszcze był uczniem. Studiował dramaturgię i reżyserię na Wesleyan University w Middletown i na New York University[3].
Kariera filmowa
Filmowa kariera Lonergana rozpoczęła się od scenariusza komedii Depresja gangstera (1999). Po jej sukcesie otrzymał propozycję napisania scenariusza do Rocky i Łoś Superktoś (2000). W tym samym roku wyreżyserował swój własny scenariusz do filmu Możesz na mnie liczyć (2000), którego producentem wykonawczym był Martin Scorsese; film, pokazywany na 16 festiwalach, uhonorowano licznymi nominacjami i nagrodami[4]. Lonergan współpracował również ze Scorsese przy Gangach Nowego Jorku (2002), będąc współautorem scenariusza do tego filmu.
Manchester by the Sea, napisany i wyreżyserowany przez Lonergana w 2016, spotkał się z ciepłym przyjęciem[2] i otrzymał 107 nagród i 227 nominacji, w tym prawie 60 honorujących bezpośrednio Kennetha Lonergana za najlepszy scenariusz lub reżyserię[6], włącznie z nagrodą BAFTA 2017[7] i Oscarem 2017 za najlepszy scenariusz oryginalny[1].
Pomysł do scenariusza filmu Depresja gangstera Lonergan oparł na historii opowiedzianej mu przez jego ojczyma, psychiatrę[8].
Napisana w 2000 sztuka sceniczna Waverley Gallery bazuje na doświadczeniach Lonergana w zmaganiu się z chorobą Alzheimera, na którą cierpiała jego babcia[8].
Żoną Lonergana jest aktorka J. Smith-Cameron. Para ma córkę, Nellie.
.jpg)
