Katedra Niepokalanego Poczęcia (chiń. 宣武门天主堂; pinyin Xuānwǔmén Tiānzhǔtáng), nazywana również popularnie Nantang (南堂; dosł. Katedra Południowa) – katedra znajdująca się przy ulicy Xuanwumen w Pekinie, niedaleko południowo-zachodniego krańca placu Tian’anmen. Jest najstarszą pekińską świątynią katolicką[1], największym kościołem w mieście[2] i głównym kościołem Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich.
Katedrę wzniesiono w 1650 roku w miejscu domu, w którym mieszkał jezuicki misjonarz Matteo Ricci. Jej budowę nadzorował niemiecki misjonarz Johann Adam Schall von Bell[3]. Wcześniej, od 1605 roku, działała w tym domu kaplica[4]. Budowę świątyni upamiętnia znajdująca się do dziś w przykościelnym ogrodzie stela z inskrypcją o treści "Katedra zbudowana z cesarskiego rozkazu"[5]. Siedem lat później budynek został przebudowany[1]. W 1690 roku, po utworzeniu diecezji pekińskiej, kościół podniesiono do rangi katedry[3]. Zniszczona w wyniku pożaru w 1775 roku[3], została następnie odbudowana.
Zamknięta w 1827 roku, w okresie prześladowań cudzoziemców, jako jedyny z katolickich kościołów w Pekinie ocalała wówczas od zniszczenia[6]. Otwarta ponownie po II wojnie opiumowej w 1860 roku.
Zburzona w czasie powstania bokserów, została odbudowana w 1904 roku w stylu neobarokowym[4].
W okresie rewolucji kulturalnej jako jedyna z katolickich świątyń w stolicy Chin nie została zamknięta, dostęp do niej mieli jednak jedynie przedstawiciele korpusu dyplomatycznego i nieliczni cudzoziemcy[7]. Dla wiernych została otwarta ponownie w 1979 roku[3].
Nabożeństwa w katedrze odprawiane są w języku chińskim, angielskim i po łacinie[2].
Zobacz też
Przypisy
