Urodził się 7 stycznia 1852 w Stanach[1] jako syn Tomasza (właściciel realności tamże) i Zofii z domu Zielińskiej[2][3]. Był wyznania rzymskokatolickiego[1]. Został absolwentem studiów na kierunku matematycznym[4]. Podjął pracę nauczyciela od 31 października 1884[1]. Egzamin zawodowy złożył 1 lipca 1884[1]. Reskryptem z 14 października 1884 C. K. Wysokiego Prezydium Rady Szkolnej Krajowej jako egzaminowany kandydat stanu nauczycielskiego został mianowany nauczycielem w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku[5]. W sanockim gimnazjum uczył matematyki, języka polskiego, fizyki, geografii, propedeutyki, był zawiadowcą biblioteki[6][7][8][9][10][11][12]. W sprawozdaniach szkolnych sanockiego gimnazjum publikował artykuły dotyczące swojej dziedziny nauczania[13]. W 1903 podręcznik jego autorstwa Początki arytmetyki i algebry dla klas niższych został zaliczony przez C. K. Radę Szkolną Krajową do grona książek w szkołach z językiem polskim wykładowym[14].
Reskryptem C. K. Ministra Wyznań i Oświecenia z 24 czerwca 1891 jako zastępca nauczyciela został przeniesiony z Sanoka do C. K. Gimnazjum w Jaśle i mianowany nauczycielem rzeczywistym[15][1][4][16]. Reskryptem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 30 sierpnia 1900 jako c. k. profesor gimnazjum w Jaśle otrzymał poruczenie do prowizorycznego kierownictwa C. K. Szkoły Realnej w Krośnie z dniem 1 września 1900[17][4][18]. W szkole początkowo uczył języka polskiego, historii kraju rodzinnego, matematyki, historii naturalnej, później geometrii, rysunku geometrycznego, języka francuskiego, od 1914 wyłącznie matematyki[19][19][20]. Od 24 kwietnia 1902 sprawował stanowisko dyrektora tej szkoły[19][1][20]. Od 1907 był wydawcą corocznych sprawozdań z działalności szkoły[21][4].
Jednocześnie był członkiem C. K. Rady Szkolnej Okręgowej w Krośnie[19][20]. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora Komisji Egzaminacyjnej na Nauczycieli Szkół Ludowych Pospolitych[19][20]. 29 września 1904 został mianowany delegatem C. K. Rady Szkolnej Krajowej do wydziału Uzupełniającej Szkoły Przemysłowej w Krośnie, a 12 grudnia 1908 został wybrany skarbnikiem i zastępcą przewodniczącego tego gremium[22][19][20]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości na początku istnienia II Rzeczypospolitej był jednym z inicjatorów nadania imienia szkole patrona Mikołaja Kopernika, wskutek od 1 września 1921 czego placówka nosiła nazwę Państwowe Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Krośnie[4]. Był także współorganizatorem i kierownikiem Prywatnego Seminarium Żeńskiego w Krośnie od roku szkolnego 1906/1907 do roku szkolnego 1922/1923[23][4]. Odszedł na emeryturę z dniem 15 października 1923[4].
Działał społecznie. Był członkiem i działaczem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych we Lwowie, 17 listopada 1894 został wybrany na członka wydziału oraz skarbnikiem w Jaśle na rok 1895 koła jasielsko-sanockiego TNSW z siedzibą w Sanoku, z zastępstwem w Sanoku[24]. Pełnił funkcje przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej dla czeladników[4], zastępcy przewodniczącego Komisji Egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół ludowych[4], zastępcy przewodniczącego Rady Nadzorczej Towarzystwa Zaliczkowego[20][4], zastępcy przewodniczącego Kasy Oszczędności miasta Krosna[20][4], przewodniczącego Kółka Rolniczego[4]. w 1908 był członkiem zarządu powiatowego Kółek Rolniczych w Krośnie[25]. Sprawował mandat radnego rady miejskiej Krosna[20][4]. Pod koniec 1904 został członkiem wydziału Towarzystwa Spożywczego w Krośnie[26].
Grobowiec Heleny i Kaspra Brzostowiczów w Krośnie
W dniu 27 października 1888 w Sanoku poślubił Helenę Józefę (ur. 1865[27]), córkę Jerzego i Józefy Drozdów i zarazem siostrzenicę Kornela Heinricha[2]. Miał dzieci: Kazimierza Jerzego (ur. 1889)[28], Zofię Józefę (ur. 1891)[3]. Zmarł 3 czerwca 1924 w Stanach[4]. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Krośnie[29][4].
.jpg){kind=small}
a.jpg)