Karolina Šprem

Państwo	Chorwacja
Data i miejsce urodzenia	25 października 1984 Varaždin
Wzrost	174 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	2001
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 (10 ITF)
Najwyżej w rankingu	17 (11 października 2004)
Australian Open	4R (2005)
Roland Garros	3R (2006)
Wimbledon	QF (2004)
US Open	1R (2003-2006, 2010)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 (1 ITF)
Najwyżej w rankingu	182 (8 maja 2006)
Australian Open	2R (2006)
Wimbledon	1R (2005)

Karolina Šprem (ur. 25 października 1984 w Varaždinie) – chorwacka tenisistka, ćwierćfinalistka Wimbledonu 2004 w grze pojedynczej, klasyfikowana w rankingu WTA na 17. miejscu w grze pojedynczej (2004) i 182. w grze podwójnej (2006), reprezentantka Chorwacji w Pucharze Federacji i na letnich igrzyskach olimpijskich (2004). Żona cypryjskiego tenisisty Marcosa Pagdatisa. Tenisistka praworęczna z oburęcznym backhandem.

Karolina Šprem rozpoczęła treningi tenisowe w wieku dziewięciu lat, zachęcona przez swojego ojca. W 1999 roku rozpoczęła występy w juniorskich turniejach Międzynarodowej Federacji Tenisowej. W ciągu dwóch lat takich startów zdołała wspiąć się na 22. miejsce notowań indywidualnych (grudzień 2001) i 55. w klasyfikacji deblistek do lat osiemnastu (lipiec 2000).

Status profesjonalnej tenisistki otrzymała w 2001 roku.

Karolina Šprem nie ma na koncie wygranego tytułu WTA w grze pojedynczej, ale trzykrotnie w latach 2003 i 2005 występowała w meczach finałowych. Najwyżej w rankingu singlowym klasyfikowana była na siedemnastym miejscu (11 października 2004).

W maju 2000 otrzymała od organizatorów turnieju w Bol dziką kartę do eliminacji, odpadła jednak w pierwszej rundzie. Pierwsze profesjonalne mecze rozegrała w kwietniu 2003 roku w ramach rozgrywek o Puchar Federacji. Chorwatki spotkały się wówczas z Rosjankami i Šprem odnotowała tam zwycięstwo nad Jeleną Lichowcewą (30 WTA) wynikiem 6:4, 6:3. Wkrótce po raz pierwszy znalazła się w drabince turnieju głównego WTA Tour – stało się to w Bol, ale została pokonana w meczu otwarcia przez Samanthę Reeves 6:7(4), 3:6.

Przełomowy okazał się dla tej zawodniczki występ w zawodach w Strasburgu. Przeszła tam eliminacje, następnie wygrała z Tatianą Golovin, najwyżej rozstawioną Jeleną Dokić (10 WTA) i Wierą Zwonariową (22 WTA), zatrzymując się dopiero w finale na Silvii Farinie. Została sklasyfikowana w gronie stu najlepszych tenisistek świata. Dwa tygodnie później osiągnęła w Wiedniu drugi z rzędu turniejowy finał, ponownie przechodząc kwalifikacje. Okazała się lepsza od Anny Smasznowej, Denisy Chládkovej, ponownie Zwonariowej; przegrała po trzech setach starcia finałowego z Paolą Suárez. Po tych dwóch imprezach dostała się na 71. miejsce światowej klasyfikacji i na Wimbledonie zadebiutowała w zawodach wielkoszlemowych, wygrywając tam jeden mecz.

W sierpniu doszła do półfinału w Helsinkach, ale do końca sezonu nie potrafiła już nawiązać walki ze swoimi przeciwniczkami. Na koniec roku wygrała zmagania ITF w Poitiers. W styczniu 2004 awansowała do półfinału w Canberze, a następnie w Antwerpii. Wiosną dostała się do ćwierćfinału prestiżowych zawodów w Miami, eliminując po drodze Swietłanę Kuzniecową (10 WTA). W lipcu ponownie zwróciła na siebie uwagę światowych mediów, awansując do ćwierćfinału Wimbledonu. Sensacyjnie pokonała w drugiej rundzie Venus Williams (8 WTA), następnie Meghann Shaughnessy i Magdalenę Maleewą, zatrzymując się dopiero na Lindsay Davenport. Została sklasyfikowana na 17. miejscu w rankingu WTA w październiku, po imprezie w Filderstadt. Amerykanka wyeliminowała ją również w czwartej rundzie Australian Open 2005.

Po serii słabych występów i wypadnięciu pod koniec pierwszej setki rankingu, awansowała do swojego trzeciego finału WTA w Kolkacie. Walkę o tytuł przegrała z Anastasiją Myskiną. W maju 2006 w Stambule doszła do ćwierćfinału, a następnie do trzeciej rundy French Open. Kontuzja łokcia dramatycznie ograniczyła jej plany startowe w sezonie 2007; zdołała wygrać zaledwie trzy mecze w turniejach głównych, spadła na dalsze miejsca światowej klasyfikacji i poddała się operacji w celu wyleczenia tego urazu.

Powróciła w kwietniu 2008, przechodząc eliminacje w Amelia Island i wygrywając z Ai Sugiyamą oraz Danielą Hantuchovą, by w trzeciej rundzie przegrać z Lindsay Davenport. W lipcu odnotowała półfinał w Budapeszcie. W lutym 2009 triumfowała w turnieju ITF w Biberach, a następnie doszła do drugiej rundy w Miami i tym sposobem wróciła do grona stu najlepszych zawodniczek globu. W lutym 2010 zameldowała się w ćwierćfinale w Memphis. Brak dobrych wyników spowodował, że ponownie obniżyło się jej miejsce rankingowe. Bez większych sukcesów występowała do kwietnia 2011; po raz ostatni startowała w eliminacjach w Estoril, gdzie skreczowała w pierwszej rundzie z Heather Watson.

Karolina Šprem zaprzestała występów w turniejach gry podwójnej w 2007 roku; 8 maja 2006 klasyfikowana na najwyższym, 182. miejscu rankingowym w tej konkurencji. Jej najlepszym wynikiem jest udział w półfinale imprezy na Bali we wrześniu 2005, który osiągnęła w parze z Francescą Schiavone. Chorwatka i Włoszka przegrały z najwyżej rozstawionymi Anną-Leną Grönefeld i Meghann Shaughnessy.

Karolina Šprem od 2001 roku reprezentuje Chorwację w rozgrywkach o Puchar Federacji. Zadebiutowała w kwietniu 2001 w barażach Grupy Światowej z Włochami, gdzie przegrała pojedynek deblowy (jedyny stracony przez jej drużynę punkt w tej konfrontacji). W kwietniu 2003 w pierwszej rundzie Grupy Światowej wygrała 6:4, 6:3 z Jeleną Lichowcewą, a w kwietniu 2006 w Grupie Światowej II wygrała w pojedynku z Argentynkami wszystkie trzy spotkania, w jakich brała udział.

Zakwalifikowała się do letnich igrzysk olimpijskich w Atenach (2004) jako reprezentantka Chorwacji. W grze pojedynczej doszła do trzeciej rundy, eliminując Giselę Dulko i Angelique Widjaję, przegrywając z Ai Sugiyamą. W grze podwójnej z Jeleną Kostanić zostały wyeliminowane w drugiej rundzie przez Sugiyamę i jej rodaczkę, Shinobu Asagoe.

Jest córką Gabrijela i Boženy, siostrą Gordany.

14 lipca 2012 w zamku w chorwackim komitacie Żupania varażdińska zawarła związek małżeński z cypryjskim tenisistą Markosem Pagdatisem^[1]. Para ma troje dzieci: córkę Zaharę (ur. 20 października 2012 w Zagrzebiu)^[2], córkę Indię (ur. 17 grudnia 2015)^[3] i syna Zeusa (ur. 30 października 2019)^[4].

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	27/01/2002	Courmayeur	ITF	10 000	twarda	Stefanie Weis	4:6, 7:6, 6:4
2.	17/02/2002	Bergamo	ITF	10 000	twarda	Rita Degli-Espoziti	6:1, 6:2
3.	26/01/2003	Grenoble	ITF	10 000	twarda	Sophie Lefèvre	7:5, 7:5
4.	16/02/2003	Southampton	ITF	25 000	twarda	Magdelena Zděnovcová	6:1, 3:0 ret.
5.	23/02/2003	Redbridge	ITF	25 000	twarda	Wolha Barabanszczykawa	6:3, 6:2
6.	23/03/2003	Castellon	ITF	25 000	ziemna	Ľudmila Cervanová	6:3, 6:3
7.	02/11/2003	Poitiers	ITF	50 000	twarda	Roberta Vinci	6:4, 7:5
8.	01/03/2009	Biberach	ITF	50 000	twarda	Kirsten Flipkens	6:1, 6:2
9.	11/04/2009	Torhout	ITF	100 000	twarda	Wiktorija Kutuzowa	6:1, 6:4
10.	20/09/2009	Mestre	ITF	50 000	ziemna	Yvonne Meusburger	2:6, 6:2, 6:4

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2015-02-04]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2015-02-04]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2015-02-04]  (ang.).