Karol Estelle Kennedy, po mężu Kucher (ur. 14 lutego 1932 w Shelton, zm. 25 czerwca 2004 w Seattle) – amerykańska łyżwiarka figurowa, startująca w parach sportowych z bratem Peterem Kennedym. Wicemistrzyni olimpijska z Oslo (1952)[1] i uczestniczka igrzysk olimpijskich (1948)[2], mistrzyni (1950) i 4-krotna wicemistrzyni świata (1947, 1949, 1951, 1952), dwukrotna mistrzyni Ameryki Północnej (1949, 1951) oraz 5-krotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych (1948–1952).
W trakcie debiutu olimpijskiego w 1948 roku Kennedy zajęli dopiero 6. miejsce, jednak był to bardzo dobry rezultat ze względu na problemy zdrowotne Karol. Miała silne bóle pleców, które promieniowały w dół nogi i powodowały utratę kontroli nad mięśniami w tej nodze. Wymagało to operacji dysku w późniejszym czasie, a lekarze ze zdumieniem zastanawiali się, jak to możliwe, że Karol mogła chodzić, a tym bardziej jeździć na łyżwach podczas igrzysk olimpijskich[3].
W 1950 roku Kennedy zostali pierwszymi mistrzami świata w konkurencji par sportowych ze Stanów Zjednoczonych[3].
W 1952 roku, w trakcie sezonu olimpijskiego, ojciec Karol i Petera, którzy przed dołączeniem Falków do rywalizacji w zawodach byli jednymi z głównych pretendentów do złota olimpijskiego, zakwestionował status Rii i Paula Falków jako zawodników amatorskich, ale dochodzenie zostało umorzone tuż przed igrzyskami. Ostatecznie na igrzyskach Falkowie zdobyli złoto, zaś rodzeństwo Kennedych srebro[3].
Miała męża i sześcioro dzieci[3]. W 1994 roku otworzyła sklep z ubraniami dziecięcymi, który później przejęła jej córka i wnuczka. Zmarła w wieku 74 lat na zapalenie płuc w szwedzkim szpitalu w Seattle[4].
Osiągnięcia
Z Peterem Kennedym
Nagrody i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
