Kanony apostolskie (gr.: Οἱ κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων; łac. Canones Apostolorum) – zbiór starożytnych kanonów kościelnych zawierający osiemdziesiąt pięć wschodnich (pięćdziesiąt pierwszych uznawanych jest przez Kościół zachodni), dotyczących zarządzania dyscypliną kościelną w pierwotnym Kościele i będących częścią Konstytucji apostolskich^[1]. Zatwierdzony przez sobór trullański.

Poruszają one przede wszystkim zagadnienia urzędu i obowiązków chrześcijańskiego biskupa, formacji i obyczajów kleru, życia duchowego chrześcijańskiej owczarni, jak umiarkowanie, posty, oraz zasad organizacyjnych (ekskomunika, synody, stosunki z poganami i Żydami), sakramentów (Chrzest, Eucharystia, małżeństwo)^[2].

Jest to podręczny zbiór prawodawstwa Kościoła pierwotnego.

• Οἱ κανόνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων (gr.)
• Правила Святых Апостолов (ros.)
• The Ecclesiastical Canons of the Same Holy Apostles (ang.)