Język gestuno (także gestuno lub International Sign Language) – sztuczny międzynarodowy język migowy. Nazwa tego języka pochodzi z języka włoskiego i oznacza wspólny język migowy. Jest to język rozpowszechniony na niewielką skalę, który nie zastąpił języków migowych występujących na poszczególnych obszarach. Nie jest to w pełni rozwinięty język migowy.

Język gestuno powstał w 1973 roku, gdy Światowa Federacja Głuchych ustanowiła język wykorzystywany przy międzynarodowych kontaktach osób głuchych^[1]. Jest on wykorzystywany podczas oficjalnych kontaktów osób niesłyszących, na przykład na kongresach głuchych czy podczas zawodów sportowych osób o upośledzonym słuchu. Język ten nie jest powszechnie używany przez głuchych^[2].

Z czasem przyjęła się nazwa International Sign Language. Głusi i tłumacze języków migowych podjęli próbę, by przekształcić ten język tak, by był bardziej zrozumiały dla użytkówników^[3].

W celu stworzenia tej formy porozumiewania Światowa Federacja Głuchych ujednoliciła system znaków międzynarodowych języka migowego. Utworzony przez ŚFG komitet wybierał z różnych języków migowych te znaki, które były najbardziej rozpowszechnione. Zamiarem było stworzenie języka łatwego w nauce przez osoby głuche. Komisja opublikowała podręcznik zawierający około 1500 znaków^[a], ale nie opracowała konkretnej gramatyki tego języka pozwalającej na swobodną komunikację. Z tych względów część badaczy języków migowych nie uważa gestuno za prawdziwy język migowy^[1].