Język duano, także: desin dolak, orang kuala[2] – język austronezyjski używany w Indonezji, w rejonie nadbrzeżnym prowincji Riau i Jambi, oraz na wybrzeżu malezyjskiego stanu Johor[1].
Posługuje się nim 17,5 tys. osób. Jest rodzimym językiem ludu Orang Kuala (zwanego również Desin Dola’)[1]. Jest znacznie zróżnicowany dialektalnie[3].
Należy do grupy języków malajskich, w klasyfikacji Ethnologue stanowi część tzw. makrojęzyka malajskiego[2]. Jest znacząco odrębny od pozostałych języków malajskich, wykazuje duże różnice na poziomie leksyki i fonologii. Przypuszczalnie w jego powstaniu wziął udział substrat wcześniejszych języków spoza tej grupy[4].
Zagrożony wymarciem. Jest wypierany przez język malajski[5].
Został opisany w postaci list słownictwa i opracowania fonologicznego[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Anderbeck 2012 ↓, s. 272.
- ↑ a b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Duano, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-05] (ang.).
- ↑ Anderbeck 2012 ↓, s. 273.
- ↑ Anderbeck 2012 ↓, s. 273–274.
- ↑ Bradley 2007 ↓, s. 404.
Bibliografia