Juha Mieto
Juha Iisakki Mieto (ur. 20 listopada 1949 w Kurikka) – fiński biegacz narciarski, pięciokrotny medalista igrzysk olimpijskich oraz czterokrotny medalista mistrzostw świata. Od 2007 do 2011 poseł do Eduskunty.
Życiorys
Kariera sportowa
Ukończył szkołę podstawową, kształcił się następnie na stolarza. W 1970 rozpoczął profesjonalną karierę sportową w biegach narciarskich. Zdobył pięć medali na zimowych igrzyskach olimpijskich. Zadebiutował w 1972 podczas igrzysk w Sapporo, gdzie zajął między innymi 4. miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną, przegrywając brązowy medal z Ivarem Formo z Norwegii o 0,06 s. Na igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1976 wraz z Mattim Pitkänenem, Perttim Teurajärvim i Arto Koivisto zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 10 km. Najlepsze wyniki osiągnął na igrzyskach w Lake Placid, gdzie wywalczył dwa srebrne medale w biegach na 15 km i 50 km stylem klasycznym oraz brązowy w sztafecie. W Lake Placid Finowie pobiegli w składzie: Harri Kirvesniemi, Pertti Teurajärvi, Matti Pitkänen i Juha Mieto. W biegu na 15 km jego strata do Thomasa Wassberga ze Szwecji była najmniejsza w historii narciarstwa biegowego i wyniosła 0,01 s. Ostatni medal olimpijski uzyskał na igrzyskach w Sarajewie, gdzie wspólnie z Karim Ristanenem, Harrim Kirvesniemim i Akim Karvonenem zdobył swój trzeci z rzędu brązowy medal w sztafecie.
Juha Mieto wywalczył także m.in. cztery medale na mistrzostwach świata. Pierwszym był srebrny medal w biegu na 30 km techniką klasyczną zdobyty podczas mistrzostw świata w Falun w 1974. Uległ wówczas jedynie Szwedowi Thomasowi Magnussonowi, a trzecie miejsce na podium przypadło Polakowi Janowi Staszelowi. Kolejne dwa medale zdobył na mistrzostwach świata w Lahti w 1978. Wraz z Esko Lähtevänoją, Perttim Teurajärvim i Mattim Pitkänenem zdobył srebrny medal w sztafecie, a ponadto wywalczył brązowy medal w biegu na 15 km stylem klasycznym. Mistrzostwa świata w Oslo w 1982 były ostatnimi w jego karierze. Finowie w składzie: Kari Härkönen, Aki Karvonen, Harri Kirvesniemi i Juha Mieto zajęli tam ex aequo trzecie miejsce z reprezentacją NRD. W swoim najlepszym starcie indywidualnym Juha Mieto zajął 5. miejsce w biegu na 30 km techniką dowolną.
Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonach 1975/1976 i 1979/1980, kiedy to triumfował w nieoficjalnej wtedy klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 1973/1974 i 1976/1977 był drugi, a w sezonie 1974/1975 trzeci w klasyfikacji generalnej.
W 1974 został nagrodzony medalem Holmenkollen. W 1984 postanowił zakończyć karierę sportową.
Działalność zawodowa i polityczna
Od 1972 prowadzi własne gospodarstwo rolne. W latach 1986–2007 pracował w różnych branżach jako freelancer. W wyborach w 2007 roku z listy Partii Centrum uzyskał mandat deputowanego do fińskiego parlamentu. W 2011 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
4.
|
7 lutego
|
1972
|
Sapporo
|
15 km stylem klasycznym
|
45:28,24
|
+34,50
|
Sven-Åke Lundbäck
|
5.
|
13 lutego
|
1972
|
Sapporo
|
Sztafeta 4 × 10 km[1]
|
2:04:47,94
|
+3:02,25
|
ZSRR
|
4.
|
5 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
30 km stylem klasycznym
|
1:30:29,38
|
+51,01
|
Siergiej Sawieljew
|
10.
|
8 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
15 km stylem klasycznym
|
43:58,47
|
+1:47,80
|
Nikołaj Bażukow
|
1.
|
11 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
Sztafeta 4 × 10 km[2]
|
2:07:59,72
|
-
|
-
|
34.
|
14 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
50 km stylem klasycznym
|
2:37:30,05
|
+12:33,56
|
Ivar Formo
|
7.
|
14 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
30 km stylem klasycznym
|
1:27:02,80
|
+2:42,28
|
Nikołaj Zimiatow
|
2.
|
17 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
15 km stylem klasycznym
|
41:57,63
|
+0,01
|
Thomas Wassberg
|
3.
|
20 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
Sztafeta 4 × 10 km[3]
|
1:57:03,46
|
+2:56,72
|
ZSRR
|
2.
|
23 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
50 km stylem klasycznym
|
2:27:24,60
|
+2:55,92
|
Nikołaj Zimiatow
|
8.
|
10 lutego
|
1984
|
Sarajewo
|
30 km stylem dowolnym
|
1:28:56,3
|
+2:52,0
|
Nikołaj Zimiatow
|
4.
|
13 lutego
|
1984
|
Sarajewo
|
15 km stylem klasycznym
|
41:25,6
|
+40,2
|
Gunde Svan
|
3.
|
16 lutego
|
1984
|
Sarajewo
|
Sztafeta 4 × 10 km[4]
|
1:55:06,3
|
+1:25,1
|
Szwecja
|
10.
|
19 lutego
|
1984
|
Sarajewo
|
50 km stylem klasycznym
|
2:15:55,8
|
+5:57,3
|
Thomas Wassberg
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
2.
|
18 lutego
|
1974
|
Falun
|
30 km stylem klasycznym
|
1:33:41,40
|
+53,41
|
Thomas Magnuson
|
4.
|
20 lutego
|
1974
|
Falun
|
15 km stylem klasycznym
|
41:39,10
|
+8,51
|
Magne Myrmo
|
4.
|
21 lutego
|
1974
|
Falun
|
Sztafeta 4 × 10 km[5]
|
2:03:15,85
|
+2:46,64
|
NRD
|
7.
|
19 lutego
|
1978
|
Lahti
|
30 km stylem klasycznym
|
1:32:56,00
|
+2:54,90
|
Siergiej Sawieljew
|
3.
|
22 lutego
|
1978
|
Lahti
|
15 km stylem klasycznym
|
49:09,37
|
+5,0
|
Józef Łuszczek
|
2.
|
23 lutego
|
1978
|
Lahti
|
Sztafeta 4 × 10 km[6]
|
2:05:17,63
|
+11,32
|
Szwecja
|
44.
|
26 lutego
|
1978
|
Lahti
|
50 km stylem klasycznym
|
2:46:43,06
|
+25:32,68
|
Sven-Åke Lundbäck
|
5.
|
20 lutego
|
1982
|
Oslo
|
30 km stylem dowolnym
|
1:21:52,3
|
+1:07,4
|
Thomas Eriksson
|
6.
|
23 lutego
|
1982
|
Oslo
|
15 km stylem dowolnym
|
38:52,5
|
+32,2
|
Oddvar Brå
|
3.
|
25 lutego
|
1982
|
Oslo
|
Sztafeta 4 × 10 km[7]
|
1:56:27,6
|
+2:21,8
|
Norwegia ZSRR
|
Puchar Świata
W sezonach 1973/1974 – 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
- Reit im Winkl – 19 stycznia 1974 (15 km) – 1. miejsce
- Falun – 17 lutego 1974 (30 km) – 2. miejsce
- Oslo – 7 marca 1974 (15 km) – 1. miejsce
- Oslo – 9 marca 1974 (50 km) – 3. miejsce
- Lahti – 28 lutego 1975 (15 km) – 2. miejsce
- Oslo – 6 marca 1975 (15 km) – 1. miejsce
- Oslo – 3 stycznia 1976 (15 km) – 3. miejsce
- Falun – 27 lutego 1976 (30 km) – 2. miejsce
- Lahti – 5 marca 1976 (15 km) – 1. miejsce
- Lahti – 7 marca 1976 (50 km) – 2. miejsce
- Oslo – 11 marca 1976 (15 km) – 2. miejsce
- Oslo – 13 marca 1976 (50 km) – 2. miejsce
- Lahti – 24 lutego 1977 (15 km) – 2. miejsce
- Falun – 4 marca 1977 (30 km) – 1. miejsce
- Oslo – 10 marca 1977 (15 km) – 1. miejsce
- Oslo – 12 marca 1977 (50 km) – 3. miejsce
- Lahti – 22 lutego 1978 (15 km) – 3. miejsce
- Oslo – 9 marca 1978 (15 km) – 1. miejsce
- Davos – 15 grudnia 1979 (15 km) – 1. miejsce
- Reit im Winkl – 12 stycznia 1980 (15 km) – 3. miejsce
- Ramsau – 15 stycznia 1980 (15 km) – 1. miejsce
- Lake Placid – 17 lutego 1980 (15 km) – 2. miejsce
- Lake Placid – 23 lutego 1980 (50 km) – 2. miejsce
- Lahti – 9 marca 1980 (50 km) – 3. miejsce
- Sarajewo – 10 lutego 1983 (15 km) – 2. miejsce
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Hannu Taipale, Juha Mieto, Juhani Repo, Osmo Karjalainen
- ↑ Skład drużyny: Matti Pitkänen, Juha Mieto, Pertti Teurajärvi, Arto Koivisto
- ↑ Skład drużyny: Harri Kirvesniemi, Pertti Teurajärvi, Matti Pitkänen, Juha Mieto
- ↑ Skład drużyny: Kari Ristanen, Juha Mieto, Harri Kirvesniemi, Aki Karvonen
- ↑ Skład drużyny: Raimo Lehtinen, Kalevi Laurila, Osmo Karjalainen, Juha Mieto
- ↑ Skład drużyny: Esko Lähtevänoja, Juha Mieto, Pertti Teurajärvi, Matti Pitkänen
- ↑ Skład drużyny: Kari Härkönen, Aki Karvonen, Harri Kirvesniemi, Juha Mieto
Bibliografia
- Juha Mieto [online], fis-ski.com [dostęp 2022-09-13] (ang.).
- Juha Mieto, sports-reference.com [zarchiwizowane 2020-01-14] (ang.).
- Juha Mieto, eduskunta.fi [zarchiwizowane 2013-04-12] (fiń.).
- 1936: (Nurmela, Karppinen, Lähde, Jalkanen)
- 1948: (Östensson, Täpp, Eriksson, Lundström)
- 1952: (Hasu, Lonkila, Korhonen, Mäkelä)
- 1956: (Tierientjew, Kołczin, Anikin, Kuzin)
- 1960: (Alatalo, Mäntyranta, Huhtala, Hakulinen)
- 1964: (Asph, Jernberg, Stefansson, Rönnlund)
- 1968: (Martinsen, Tyldum, Grønningen, Ellefsæter)
- 1972: (Woronkow, Skobow, Simaszow, Wiedienin)
- 1976: (Pitkänen, Mieto, Teurajärvi, Koivisto)
- 1980: (Roczew, Bażukow, Bielajew, Zimiatow)
- 1984: (Wassberg, Kohlberg, Ottosson, Svan)
- 1988: (Ottosson, Wassberg, Svan, Mogren)
- 1992: (Langli, Ulvang, Skjeldal, Dæhlie)
- 1994: (De Zolt, Albarello, Vanzetta, Fauner)
- 1998: (Sivertsen, Jevne, Dæhlie, Alsgaard)
- 2002: (Aukland, Estil, Skjeldal, Alsgaard)
- 2006: (Valbusa, Di Centa, Piller Cottrer, Zorzi)
- 2010: (Richardsson, Olsson, Södergren, Hellner)
- 2014: (Nelson, Richardsson, Olsson, Hellner)
- 2018: (Tønseth, Sundby, Krüger, Klæbo)
- 2022: (Czerwotkin, Bolszunow, Spicow, Ustiugow)
|
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|