Oddvar Brå
|
Data i miejsce urodzenia
|
16 marca 1951 Hølonda
|
Klub
|
IL Leik
|
Wzrost
|
183 cm
|
Dorobek medalowy
|
|
Inne nagrody
|
|
|
Oddvar Brå (ur. 16 marca 1951 w Hølonda) – norweski biegacz narciarski, dwukrotny wicemistrz olimpijski, czterokrotny medalista mistrzostw świata oraz dwukrotny zdobywca nieoficjalnego Pucharu Świata.
Kariera
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Sapporo w 1972 r. Wraz z Pålem Tyldumem, Ivarem Formo i Johannesem Harvikenem wywalczył srebrny medal w sztafecie 4 × 10 km. Był także dziewiąty w biegu na 15 km. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Innsbrucku w swoim najlepszym starcie, w biegu na 30 km stylem klasycznym zajął 19. miejsce. Swój drugi srebrny medal w sztafecie zdobył na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid w 1980 r. Tym razem Norwegowie pobiegli w składzie: Lars Erik Eriksen, Per Knut Aaland, Ove Aunli i Oddvar Brå. Jego najlepszym indywidualnym wynikiem na tych igrzyskach było 7. miejsce w biegu na 50 km stylem klasycznym. Startował także na igrzyskach w Sarajewie, gdzie zdołał zająć zaledwie 32. miejsce w biegu na 30 km techniką klasyczną. Swój najlepszy indywidualny wynik olimpijski uzyskał w wieku 36 lat zajmując 4. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym podczas igrzysk w Calgary.
W 1974 r. startował na mistrzostwach świata w Falun. Wspólnie z Magne Myrmo, Oddem Martinsenem i Ivarem Formo wywalczył tam brązowy medal w sztafecie. Zajął tam także 5. miejsce w biegu na 15 km techniką klasyczną. Cztery lata później, na mistrzostwach świata w Lahti zdobył kolejny brązowy medal w sztafecie. Tym razem obok niego w sztafecie pobiegli Lars Erik Eriksen, Ove Aunli i Ivar Formo. Na tych samych mistrzostwach Brå zajął 9. miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym. Swój pierwszy i jedyny indywidualny medal zdobył wygrywając bieg na 15 km podczas mistrzostw świata w Oslo w 1982 r. Brå wziął także udział w sztafecie, w której biegł na ostatniej zmianie. Blisko finiszu Brå złamał jeden z kijków, przez co biegnący na drugiej pozycji Aleksandr Zawjałow ze Związku Radzieckiego dogonił Norwega, nie zdołał go jednak wyprzedzić. Ostatecznie zarówno zespół norweski jak i radziecki zostały sklasyfikowane ex aequo na pierwszym miejscu. Na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol zajął 18. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym. Na tym samym dystansie zajął 9. miejsce podczas mistrzostw świata w Lahti w 1989 r.
Dwa razy wygrał nieoficjalną klasyfikację Pucharu Świata (sezony 1974/1975 oraz 1978/1979). Ponadto w sezonie 1980/1981 zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej. Brå jest także szesnastokrotnym mistrzem Norwegii. Wygrywał prestiżowe zawody Holmenkollen ski festival: na 15 km w 1980 i 1982 r. oraz na 50 km w 1975, 1979 i 1981 r.
W 1975 r. otrzymał medal Holmenkollen wraz z dwoma innymi biegaczami narciarskimi: Ivarem Formo z Norwegii oraz Gerhardem Grimmerem z NRD. W 1987 r. otrzymał kolejną nagrodę, tym razem Egebergs Ærespris.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
9.
|
7 lutego
|
1972
|
Sapporo
|
15 km stylem klasycznym
|
45:28,24
|
+57,64
|
Sven-Åke Lundbäck
|
2.
|
13 lutego
|
1972
|
Sapporo
|
Sztafeta 4 × 10 km[1]
|
2:04:47,94
|
+9,12
|
ZSRR
|
19.
|
5 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
30 km stylem klasycznym
|
1:30:29,38
|
+51,01
|
Siergiej Sawieljew
|
DNF
|
14 lutego
|
1976
|
Innsbruck
|
50 km stylem klasycznym
|
2:37:30,05
|
+4:30,19
|
Ivar Formo
|
12.
|
14 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
30 km stylem klasycznym
|
1:27:02,80
|
+3:43,90
|
Nikołaj Zimiatow
|
9.
|
17 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
15 km stylem klasycznym
|
41:57,63
|
+1:08,01
|
Thomas Wassberg
|
2.
|
20 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
Sztafeta 4 × 10 km[2]
|
1:57:03,46
|
+1:42,31
|
ZSRR
|
7.
|
23 lutego
|
1980
|
Lake Placid
|
50 km stylem klasycznym
|
2:27:24,60
|
+4:22,23
|
Nikołaj Zimiatow
|
32.
|
10 lutego
|
1984
|
Sarajewo
|
30 km stylem dowolnym
|
1:28:56,3
|
+7:26,1
|
Nikołaj Zimiatow
|
4.
|
19 lutego
|
1988
|
Calgary
|
15 km stylem klasycznym
|
41:18,9
|
+58,4
|
Michaił Diewiatjarow
|
6.
|
22 lutego
|
1988
|
Calgary
|
Sztafeta 4 × 10 km[3]
|
1:43:58,6
|
+2:50,1
|
Szwecja
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
9.
|
17 lutego
|
1974
|
Falun
|
30 km stylem klasycznym
|
1:33:41,6
|
+2:14,4
|
Thomas Magnuson
|
5.
|
19 lutego
|
1974
|
Falun
|
15 km stylem klasycznym
|
41:39,09
|
+29,21
|
Magne Myrmo
|
3.
|
21 lutego
|
1974
|
Falun
|
Sztafeta 4 × 10 km[4]
|
2:03:15,85
|
+30,18
|
NRD
|
9.
|
24 lutego
|
1974
|
Falun
|
50 km stylem klasycznym
|
2:19:45,26
|
+4:40,8
|
Gerhard Grimmer
|
9.
|
19 lutego
|
1978
|
Lahti
|
30 km stylem klasycznym
|
1:32:56,00
|
+3:03,26
|
Siergiej Sawieljew
|
3.
|
23 lutego
|
1978
|
Lahti
|
Sztafeta 4 × 10 km[5]
|
2:05:17,63
|
+1:30,74
|
Szwecja
|
1.
|
23 lutego
|
1982
|
Oslo
|
15 km stylem dowolnym
|
38:52,5
|
-
|
-
|
1.
|
25 lutego
|
1982
|
Oslo
|
Sztafeta 4 × 10 km[6]
|
1:56:27,6
|
-
|
Ex aequo ZSRR
|
10.
|
27 lutego
|
1982
|
Oslo
|
50 km stylem klasycznym
|
2:32:00,9
|
-
|
Thomas Wassberg
|
18.
|
22 stycznia
|
1985
|
Seefeld in Tirol
|
15 km stylem klasycznym
|
40:42,7
|
?
|
Kari Härkönen
|
9.
|
22 lutego
|
1989
|
Lahti
|
15 km stylem klasycznym
|
42:40,7
|
+1:03,5
|
Harri Kirvesniemi
|
Puchar Świata
W sezonach 1973/1974 - 1980/1981 Puchar Świata rozgrywany był nieoficjalnie.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Oddvar Brå, Pål Tyldum, Ivar Formo, Johannes Harviken
- ↑ Skład drużyny: Lars Erik Eriksen, Per Knut Aaland, Ove Aunli, Oddvar Brå
- ↑ Skład drużyny: Pål Gunnar Mikkelsplass, Oddvar Brå, Vegard Ulvang, Terje Langli
- ↑ Skład drużyny: Magne Myrmo, Odd Martinsen, Ivar Formo, Oddvar Brå
- ↑ Skład drużyny: Lars Erik Eriksen, Ove Aunli, Ivar Formo, Oddvar Brå
- ↑ Skład drużyny: Lars Erik Eriksen, Ove Aunli, Pål Gunnar Mikkelsplass, Oddvar Brå
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|