PROFILPELAJAR.COM

José Bové
	; José Bové (2013)
Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1953 ; Talence
Zawód, zajęcie	polityk, rolnik, działacz związkowy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Joseph (José) Bové, ur. 11 czerwca 1953 w Talence^[1]) – francuski polityk, rolnik i działacz związkowy oraz alterglobalistyczny. Poseł do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji.

Życiorys

Będąc synem naukowców, spędził część swego dzieciństwa na Uniwersytecie w Berkeley. Po powrocie rodziny do Francji uczył się w szkole katolickiej, z której został wykluczony w 1968. Podjął studia filozoficzne na Uniwersytecie w Bordeaux. Wkrótce zaangażował się w działania popierające rolników w Larzac protestujących przeciwko planom rozbudowy bazy wojskowej. W tym okresie starał się uniknąć obowiązku służby wojskowej, ukrywał się z tego powodu w gospodarstwie położonym w trudno dostępnym regionie Pirenejów. W 1976 został skazany na karę 3 tygodni pozbawienia wolności za nielegalne niszczenie dokumentów wojskowych związanych z budową w Larzac^[2].

Zawodowo zajął się rolnictwem. W 1987 zakładał związek zawodowy Konfederacja Rolnicza, od 200 do 2004 pełnił funkcję rzecznika tej organizacji^[2]. Był również jednym z inicjatorów powołania inicjatywy ATTAC^[3].

Jest znany z różnych aktów nieposłuszeństwa obywatelskiego, z których część doprowadziła do wszczynania przeciwko niemu postępowań karnych. Dokonał m.in. zniszczenia budowy restauracji McDonald’s w Millau^[4] (12 sierpnia 1999), co motywował protestem przeciwko wprowadzeniu przez USA cła zaporowego na ser Roquefort (ze strony USA był to odwet za europejski zakaz importu wołowiny z hormonami). Zaangażował się w protesty przeciwko uprawom GMO, za skoszenie pola z roślinami genetycznie zmodyfikowanymi w 2002 przez 6 tygodni odbywał karę pozbawienia wolności. W 2003 za niszczenie mienia został skazany po raz kolejny. Orzeczono karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, został zwolniony po niespełna 6 tygodniach na skutek ułaskawienia, jakie z okazji 14 lipca zastosował wobec niego prezydent Jacques Chirac^[2].

W 2007 jako bezpartyjny kandydat wziął udział w wyborach prezydenckich. Przegrał w pierwszej turze głosowania, otrzymując 483 008 (1,33%) głosów i zajmując 10. miejsce wśród 12 kandydatów^[5].

Był jednym z organizatorów komitetu wyborczego Europa Ekologia. Z jego ramienia w wyborach w 2009 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VII kadencji. Przystąpił do frakcji Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego, powołano go na wiceprzewodniczącego Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi^[1]. W 2010 został członkiem nowo utworzonej francuskiej partii pod nazwą Europa Ekologia – Zieloni. W 2011 był nominowany do nagrody MEP Awards dla najbardziej pracowitych posłów w kategorii polityka regionalna^[6].

W 2014 José Bové został wybrany na kolejną kadencję Europarlamentu^[7], zasiadał w nim do 2019.

Wybrane publikacje

Nous, Paysans (współautor), 2000
Le Monde n’est pas une marchandise; des paysans contre la malbouffe (współautor), 2001 (wydanie polskie z przedmową Stefana Adamskiego, 2002)
Retour de Palestine, 2002
Paysan du Monde (współautor), 2002
La Confédération paysanne (współautor), 2003
Pour la désobéissance civique (współautor), 2004
Candidat rebelle, 2007
José Bové, un paysan pour l'Europe, 2009
Du Larzac à Bruxelles (współautor), 2011cratique", édition Le temps des cerises, 2000

Przypisy

↑ ^a ^b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2013-12-18].
↑ ^a ^b ^c José Bové. lepoint.fr, 14 lutego 2007. [dostęp 2013-12-18]. (fr.).
↑ Le Collège des fondateurs. attac.org. [dostęp 2013-12-18]. (fr.).
↑ Jose Bove's Not Welcome in Bush's USA. thenation.com, 2 września 2006. [dostęp 2013-12-18]. (ang.).
↑ Élection présidentielle 2007. france-politique.fr. [dostęp 2013-12-18]. (fr.).
↑ Marta Sienicka: Nominacje do nagród MEP Awards. UniaEuropejska.org, 13 listopada 2011. [dostęp 2013-12-18].
↑ Résultats européennes: la liste de nos nouveaux élus. leparisien.fr, 26 maja 2014. [dostęp 2014-05-28]. (fr.).