Jezioro Sławskie, widok ze SławyJezioro Sławskie, widok z Radzynia (2015)Czernica w Sławie (2017)
Długość efektywna 9200 m, szerokość efektywna – 1510 m, długość linii brzegowej misy jeziora 24 650 m. Na jeziorze występuje 7 wysp o łącznej powierzchni 10,6 ha. Jezioro zasilane jest, oprócz kilku mniejszych cieków, przez strugę Czernicę[3] z południowego wschodu i strugę Cienicę[4] z południowego zachodu. Z jeziora bierze swój początek rzeka Obrzyca odpływająca w kierunku północnym.
Według badań przeprowadzonych przez pracowników Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska, wody jeziora charakteryzują się niską jakością ze względu na skład fizyko-chemiczny oraz średnią jakością pod względem bakteriologicznym. Główną przyczyną takiego stanu rzeczy jest zrzut nieczystości z miejscowości nadbrzeżnych oraz kilkudziesięciu ośrodków wczasowych. Z badań wynika również, iż jakość wód jeziora obniża się systematycznie od pierwszego badania w 1991 r.[2] Wielokrotnie informowano też o złym stanie wody w jeziorze w latach 2015 – 2019[5]
Do połowy lat 30. XX wieku jezioro nazywane było Schlawaer See[6]. Podczas akcji germanizacyjnej nazw miejscowych i fizjograficznych historyczna nazwa została w 1937 r. zastąpiona przez administrację nazistowską sztuczną formą Schlesiersee[7]. 30 marca 1954 roku wprowadzono nazwę Sławskie Jezioro[8]. Obecnie państwowy rejestr nazw geograficznych jako nazwę główną jeziora podaje Sławskie Jezioro, jednocześnie wymienia nazwy dodatkowe i oboczne: Jezioro Sławskie, Sławskie oraz Sława[9]. Według spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Sławskie[10].
Według danych z 2002 roku nad jeziorem znajdowało się 38 ośrodków wypoczynkowych i 3 pola namiotowe. Nad jeziorem znajduje się również kilka klubów żeglarskich.
Przypisy
↑JerzyJ.JańczakJerzyJ. (red.), Atlas jezior Polski, t. I, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 18-19, ISBN 83-86001-29-1.
↑Schlesiersee, Meßtischblatt nr. 2337, 1:25 000, 1938
↑Zarządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 marca 1954 r. w sprawie przywrócenia i ustalenia urzędowych nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (M.P. z 1954 r. nr 38, poz. 516, s. 470).
