Jean de Lattre de Tassigny

Jean de Lattre de Tassigny
Ilustracja
Jean de Lattre de Tassigny w 1946
generał armii (za życia) generał armii (za życia)
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1889
Mouilleron-en-Pareds

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1952
Paryż

Przebieg służby
Lata służby

1911–1952

Siły zbrojne

Francuskie Siły Zbrojne
(III Republika)
Francja Vichy Armia Rozejmowa
Wolna Francja Siły Wolnych Francuzów
Wolna Francja Francuska Armia Wyzwolenia
Francuskie Siły Zbrojne
(IV Republika)

Stanowiska

dowódca 1 Armii,
szef Sztabu Generalnego, nacz. d-ca Wojsk Lądowych Unii Zachodnioeuropejskiej, Wysoki Komisarz i nacz. d-ca wojsk franc. w Indochinach

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa,
I wojna indochińska

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Wyzwolenia (Francja) Medal Wojskowy (Francja)
Krzyż Wojenny 1914–1918 ze srebrną i 3 brązowymi palmami (Francja)
Krzyż Wojenny 1939–1945 ze srebrną i 3 brązowymi palmami (Francja)
Krzyż Wojenny Wojenny Zamorskich Teatrów Operacyjnych z 3 brązowymi palmami (Francja)
Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny (Francja) Medal Kolonialny (Francja) Medal Uciekinierów z Niewoli (Francja) Krzyż Wielki Orderu Wyzwoliciela San Martina (Argentyna) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Krzyż Wojenny (Belgia) (1914–1918) Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Czarnej Komandor Orderu Zasługi (Brazylia) Order Lwa Białego I klasy (Czechosłowacja) Krzyż Wojenny Czechosłowacki 1939 Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania) Rycerz Krzyża Wielkiego Orderu Oranje-Nassau (Holandia) Krzyż Wielki Orderu Kambodży (Francja) Krzyż Wielki Orderu Miliona Słoni i Białego Parasola (Laos) Wielka Wstęga Orderu Alawitów (od 1956, Maroko) Order Sherifian Alawaidis (Maroko) Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Świętego Olafa Krzyż Komandorski Orderu Virtuti Militari Order Krzyża Grunwaldu I klasy Wielka Wstęga Orderu Sławy (Tunezja) Główny Komandor Legii Zasługi (USA) Medal Sił Lądowych za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone) Krzyż Wielki Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Republiki Wietnamu Order Suworowa I klasy (ZSRR)
Multimedia w Wikimedia Commons
Pomnik marsz. Jeana de Lattre de Tassigny'ego w Mantes-la-Jolie

Jean Joseph Marie Gabriel de Lattre de Tassigny (ur. 2 lutego 1889 w Mouilleron-en-Pareds, zm. 11 stycznia 1952 w Paryżu) – francuski wojskowy, Marszałek Francji (pośmiertnie).

Przebieg służby

Dowódca dywizji w kampanii 1940 roku. Później generał armii Vichy; w 1941 naczelny dowódca wojsk francuskich w Tunezji. W 1942 roku dowódca dywizji we Francji kontynentalnej. Za próbę stawiania oporu wkraczającym w listopadzie 1942 roku Niemcom do strefy nieokupowanej, został aresztowany, zdegradowany i skazany na długoletnie więzienie. W 1943 roku zbiegł z więzienia. Od 1943 w siłach zbrojnych Wolnej Francji; dowódca francuskiej 1 Armii Francuskiej.

Reprezentował swój kraj przy podpisaniu w Berlinie aktu bezwarunkowej kapitulacji Niemiec. Zagroził samobójstwem, kiedy początkowo odmówiono mu prawa do podpisania dokumentu i wywieszenia francuskiej flagi (dzień wcześniej w Reims przedstawiciel Francji był tylko świadkiem podpisania „wstępnego protokołu kapitulacji”). Podpisujący akt kapitulacji w imieniu zwyciężonych Niemiec feldmarszałek Wilhelm Keitel skomentował obecność de Tassigny'ego w ten sposób, że powinien on złożyć podpis po obu stronach – składających i przyjmujących kapitulację. W końcu po protokolarnych przepychankach, pozwolono de Tassigny’emu podpisać akt kapitulacji Niemiec (jako świadek, ale również po stronie przyjmujących kapitulację). W rezultacie tych działań Francja otrzymała swoją strefę okupacyjną w Niemczech, status czwartego mocarstwa i stałe miejsce w Radzie Bezpieczeństwa ONZ.

Od 1945 szef Sztabu Generalnego. Francuski przedstawiciel w Sojuszniczej Radzie Kontroli. W 1948 mianowany naczelnym dowódcą Wojsk Lądowych Unii Zachodnioeuropejskiej[1]; w latach 1950–1952 Wysoki Komisarz i naczelny dowódca wojsk francuskich w Indochinach. Pośmiertnie mianowany marszałkiem.

Awanse

  • generał brygady – 1939
  • generał dywizji – 1940
  • generał korpusu armii – 1942
  • generał armii – 11 listopada 1943[2]
  • Marszałek Francji – 15 stycznia 1952 (pośmiertnie)

Odznaczenia

Baretki części odznaczeń gen. de Lattre de Tassigny noszone przez niego na mundurze po zakończeniu II wojny światowej

Francja

  • Krzyż Wielki Orderu Legii Honorowej (Grand Croix Légion d'honneur) – 1945
  • Wielki Oficer Orderu Legii Honorowej (Grand Officier Légion d'honneur) – 1940
  • Komandor Orderu Legii Honorowej (Commandeur Légion d'honneur) – 1935
  • Oficer Orderu Legii Honorowej (Officier Légion d'honneur) – 1920
  • Kawaler Orderu Legii Honorowej (Chevalier Légion d'honneur) – 1914
  • Order Wyzwolenia (Ordre de la Libération) – 1944
  • Médaille militaire
  • Krzyż Wojenny 1914–1918 (Croix de Guerre 1914–1918 - trois palmes, deux étoiles de vermeil, deux étoiles en argent et une étoile en bronze) – ośmiokrotnie
  • Krzyż Wojenny 1939–1945 (Croix de Guerre 1939–1945 - huit palmes) – ośmiokrotnie
  • Krzyż Wojenny TOE (Croix de Guerre Theatres d'Operations Exterieurs - trois palmes) – trzykrotnie
  • Medal Zwycięstwa
  • Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny
  • Medal Kolonialny
  • Medal Uciekinierów z Niewoli

Zagraniczne

Przypisy

  1. ↑ Charles Willliams: Ostatni Wielki Francuz Charles De Gaulle. Warszawa: Amber, 2007, s. 243, seria: Wielcy Historii. ISBN 9878324128051.
  2. ↑ Jean Lattre De Tassigny (De), 1038 compagnons, Compagnons - Musée de l'Ordre de la Libération [online], ordredelaliberation.fr [dostęp 2019-03-31].
  3. ↑ M.P. z 1945 r. nr 41, poz. 103
  4. ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 188

Bibliografia

Marszałkowie Francji w XX wieku

  • P – tytuł przyznany pośmiertnie