Urodził się w rodzinie grawera. Eugene Buland wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu, gdzie kształcił się w pracowni Alexandre Cabanela. Początkowo malował symboliczne przedstawienia scen antycznych, jednak dość szybko dał się poznać także jako twórca płócien przedstawiających sceny z życia codziennego sobie współczesnych. Tym samym dołączył do rosnącego podówczas we Francji w siłę nurtu malarzy naturalistów.
W 1878 i 1879 otrzymał dwie kolejne drugie nagrody w Grand Prix de Rome. Wystawiał także w paryskim Salonie: w 1879 zdobył wyróżnienie, w 1884 roku trzecią nagrodę, a w 1887 - drugą[2]. Podczas Wystawy światowej w Paryżu w 1889 otrzymał srebrny medal, a w 1894 został uhonorowany orderem Legii Honorowej.
Wiele spośród dzieł Bulanda powstało na zamówienie instytucji publicznych, takich jak paryskie Musée du Luxembourg i muzea prowincjonalne, jak muzeum sztuki w Carcassonne. Na zamówienie paryskiego Hôtel de ville stworzył kilka paneli zdobiących oryginalnie organizowany przez ratusz salon nauk, namalował także dekorację sufitu w ratuszu w Château-Thierry.
Obrazy w kolekcjach publicznych
Francja
Musée des beaux-arts de Bordeaux: Les Héritiers, 1887, olej na płótnie[3]
Musée des beaux-arts de Caen: La Restitution à la Vierge le lendemain du mariage, 1885, olej na płótnie[4]
Musée des beaux-arts de Carcassonne: Mariage Innocent, olej na płótnie
Château-Thierry, musée Jean-de-La-Fontaine: Le Repas du jardinier, 1899, olej na płótnie[5]
Douai, musée de la Chartreuse: Les Fiancés, 1881, olej na płótnie
Le Havre, musée d'art moderne André-Malraux : Offrande à la Vierge, 1879, olej na płótnie
Jules Martin, Nos peintres et sculpteurs, graveurs, dessinateurs : portraits et biographies suivis d'une notice sur les Salons français depuis 1673, Paris : E. Flammarion, 1897, p. 83 (en ligne)
Bibliografia
Cathy Pays, Eugène Buland 1852-1926 : Aux limites du réalisme, Éditions Panama Musées, octobre 2007, (ISBN2755702818)