Był zaangażowany w pracach nad problemami chemii fizjologicznej. Wykazał między innymi, że nerki usuwają mocznik z krwi. Stworzył nowoczesne metody analizy, opracował metodę szacowania ilości azotu w związkach organicznych[1]. W latach 1841–68 był profesorem na Sorbonie. Od 1868 r. pełnił funkcję stałego sekretarza Francuskiej Akademii Nauk[2], a od 1875 r. był członkiem Akademii Francuskiej (zajmował fotel 40)[3]