Janoszka (potok)

Janoszka
Ilustracja
Janoszka w dolnym biegu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Lokalizacja

Kamesznica

Potok 3 rzędu
Źródło
Miejsce południowe podnóże Wierchu Wisełka
Wysokość

~1160 m

Współrzędne

49°36′15″N 19°00′35″E/49,604167 19,009722

Ujście
Recypient Bystra (dopływ Soły)
Miejsce

Kamesznica (Błaje)

Wysokość

473 m[1]

Współrzędne

49°34′20″N 19°03′21″E/49,572222 19,055833

Położenie na mapie gminy Milówka
Mapa konturowa gminy Milówka, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Janoszka – potok, dopływ Bystrej[2]. Wypływa u południowych podnóży Wierchu Wisełka w Paśmie Baraniej Góry i Skrzycznego w Beskidzie Śląskim. Spływa początkowo na południe doliną, której prawe zbocza tworzy Skałka, Kiczora i Solisko, a lewe południowy grzbiet Wierchu Wisełka i Postrzedni Groń. U północnych podnóży Gryniówek zmienia kierunek na północno-wschodni i spływa głęboką doliną. Na tym odcinku koryto Janoszki oddziela Beskid Śląski od Wzniesień Szare, które należą do Międzygórza Jabłonkowsko-Koniakowskiego[1]. Na wysokości 473 m uchodzi do Bystrej jako jej prawy dopływ[3].

Cała zlewnia Janoszki znajduje się w obrębie wsi Kamesznica w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Milówka. Głównymi dopływami są potoki Gańczorki i Juraszówka[1].

Badania przeprowadzone przez Piotra Strzebońskiego na odsłonięciach skalnych potoku Janoszka wykazały bogactwo różnorodnych typów utworów fliszowych jednostki alpejskiej Zachodnich Karpat Zewnętrznych, pochodzących z górnej kredy – paleogenu. Warstwy istebniańskie osiągają tu bardzo dużą miąższość i najpełniejszy rozwój litofacjalny. Składają się z piaskowców istebniańskich dolnych o miąższości 1500 m, łupków istebniańskich dolnych (ok. 150 m), piaskowców istebniańskich górnych (ok. 150 m) i łupków istebniańskich górnych (ok. 300 m). Te ostatnie były eksploatowane jako rudy żelaza, gdyż zawierają sferosyderyty[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-05-30].
  2. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 92, ISBN 83-239-9607-5.
  3. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2023-06-01].
  4. ↑ Piotr Strzeboński, Kamesznica – potok Janoszka, Akademia Górniczo-Hutnicza; Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska, 2013, s. 346–351 [dostęp 2023-05-30].