Janikowa Skała

Janikowa Skała[1], też Mutne[2] – wychodnia skalna na południowo-zachodnim krańcu Pasma Pewelskiego, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[3], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[4]. Przewodnik wspinaczkowy[1] i zamontowana przy skale tablica informacyjna podają, że znajduje się we wsi Mutne, jednak według Geoportalu znajduje się w miejscowości Jeleśnia w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Jeleśnia, u południowych podnóży wzniesienia Janikowa Grapa[2].

Wspinaczka

Są to dwie gładkie i jednolite płyty o tak dużym nachyleniu, że jak podaje przewodnik ciekawostką są zsuwające się po płycie żmije, które nie radzą sobie z technikami tarciowymi. Położone są w lesie, tuż po północnej stronie drogi nr 845 pomiędzy odchodzącą od niej drogą do Mutnego a boczną, gruntową drogą do niewielkiego parkingu przed mostem na Pewlicy[1].

Na skałach tych uprawiana jest wspinaczka skalna, Grzegorz Rettinger pisze o nich prawdziwe królestwo rajbunga. Wszystkie drogi wspinaczkowe są bardzo do siebie podobne i mają podobne trudności, zamontowano też na nich nową, kompletną asekurację za pomocą ringów i stanowisk zjazdowych. Wspinaczka możliwa jest tylko wtedy, gdy skała jest zupełnie sucha, aby miała wystarczające tarcie[1]. Skałoplany znajdują się na tablicy zamontowanej przy skale. G. Rettinger wymienia 18 dróg[1], na tablicy są skałoplany 12 dróg[5].

Wielka Płyta
  1. Z Tobą mogę wszystko; V
  2. Świnionóg; V+
  3. Wypożyczalnia pingwinów; VI.1+
  4. Wymioty cnoty; VI.1+
  5. Poprzeczna rysa; VI+
  6. Tęsknota za szałasem; VI.1
  7. Pała na pedała; VI.1
  8. Czarna; VI.1
  9. Czerwona; VI.1
  10. Żółta; VI.1+
  11. Dziadek od orzechów; VI.1+
  12. Babcia do klozetów; VI.1+
  13. Wnuczek do burdelu; VI.1+
  14. Płytki grób; VI.1?
Mała Płyta
  1. Bez nazwy; VI
  2. Żywiec Goryla; VI
  3. Wędeczka z Andrzejkami: VI
  4. Bez nazwy; V+[1].
Formacje skalne Beskidów Zachodnich

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, s. 88–92, ISBN 978-83-947825-2-8.
  2. ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-03-07].
  3. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 327–328, ISBN 83-01-12479-2.
  4. ↑ J. Balon, M.Jodłowski, Regionalizacja fizycznogeograficzna Karpat Zachodnich – studium metodologiczne, [w:] W. Ziaja. M. Jodłowski (red.), Struktura środowiska przyrodniczego a fizjonomia krajobrazu, Kraków 2014, s. 85–106.
  5. ↑ Tablica ze skałopolanami zamontowana przy skałach.