Jaime Oncins

Państwo	Brazylia
Data i miejsce urodzenia	16 czerwca 1970 São Paulo
Wzrost	196 cm
Gra	praworęczna, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1988
Zakończenie kariery	2001
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2
Najwyżej w rankingu	34 (3 maja 1993)
Australian Open	3R (1991)
Roland Garros	4R (1992)
Wimbledon	1R (1991)
US Open	1R (1991–1993, 1996, 1997)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	5
Najwyżej w rankingu	22 (10 lipca 2000)
Australian Open	1R (1992, 2000)
Roland Garros	SF (2000)
Wimbledon	3R (2000)
US Open	3R (2000)

Jaime Oncins (ur. 16 czerwca 1970 w São Paulo) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Od 1996 roku jest żonaty, ma syna Lucasa (ur. 6 kwietnia 1998).

Treningi tenisowe rozpoczął w wieku 6 lat, idąc w ślady starszych braci Eduardo i Alexandre. Eduardo Oncins (ur. 10 grudnia 1964) wystąpił nawet w 1982 roku w reprezentacji w Pucharze Davisa, ale przegrał w meczu z Ekwadorem zarówno pojedynek singlowy, jak i deblowy (z Fernando Roese). Razem z braćmi prowadzi w São Paulo szkołę tenisową Oncins Tennis.

Jaime Oncins karierę zawodową rozpoczął w 1988 roku, a kontynuował ją do 2001 roku.

W 1991 roku był w pierwszych finałach turniejowych rangi ATP World Tour – przegrał w Búzios z Jordim Arresem, a następnie w São Paulo z Christianem Miniussim.

W 1992 roku Oncins przegrał w finale w São Paulo z Luizem Mattarem, ale nieco wcześniej wygrał dwa turnieje – w Bolonii (jedyny w karierze singlowy finał poza Brazylią) pokonał Renzo Furlana, w Búzios Luisa Herrerę. Był w tymże roku w 4 rundzie French Open, eliminując w 2 rundzie Ivana Lendla 3:6, 3:6, 6:3, 6:2, 8:6 (odpadł z późniejszym finalistą Petrem Kordą). W marcu 1993 roku Brazylijczyk zajmował najwyższe miejsce w karierze w rankingu światowym – nr 34.

Na początku lat 90. stoczył ze zmiennym szczęściem kilka pojedynków z weteranami światowego tenisa. Poza wspomnianym zwycięstwem nad Lendlem we French Open udało się Oncinsowi pokonać również próbującego powrotu do tenisa Björna Borga w 1 rundzie w San Francisco (1993). W 1 rundzie US Open 1992 Brazylijczyk przegrał z 40–letnim Jimmym Connorsem. Na tym samym turnieju rok później Oncins poniósł porażkę z Matsem Wilanderem.

Od 1994 roku Oncins ograniczył występy singlowe. Skoncentrował się na grze podwójnej odnosząc sukcesy. Wygrał łącznie 5 turniejów ATP World Tour, w dalszych 6 dochodził do finałów, a w październiku 2000 roku sklasyfikowany został na 22. miejscu w rankingu światowym deblistów. W 2000 był w półfinale wielkoszlemowego French Open w parze z Danielem Orsanicem i z tym samym partnerem wystąpił w tymże roku w deblowym Tennis Masters Cup w Bengaluru. Południowoamerykańska para zakończyła start w zawodach na etapie rozgrywek grupowych, pokonując Ellisa Ferreirę i Ricka Leacha, a przegrywając w duetami Joshua Eagle–Andrew Florent oraz Simon Aspelin–Johan Landsberg.

W 2001 roku Oncins osiągnął swój jedyny wielkoszlemowy finał – w grze mieszanej na French Open w parze z Paolą Suárez. W finale lepsi okazali się Tomás Carbonell i Virginia Ruano Pascual.

W latach 1991–2001 Oncins występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Początkowo grał jako singlista, od 1997 roku wyłącznie jako deblista. Bilans jego występów to 23 zwycięstwa i 14 porażek. Przyczynił się dwukrotnie do osiągnięcia półfinału Pucharu Davisa (1992, 2000).

Barw narodowych bronił także dwukrotnie na igrzyskach olimpijskich. W Barcelonie (1992) doszedł do ćwierćfinału w singlu, pokonując m.in. Michaela Changa, a przegrywając w 5 setach z Andriejem Czerkasowem. 8 lat później w Sydney wystąpił w grze podwójnej w parze z Gustavo Kuertenem, ale już w 1 rundzie Brazylijczycy zostali wyeliminowani przez późniejszych mistrzów olimpijskich, Daniela Nestora i Sébastiena Lareau.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	3 listopada 1991	Búzios	Twarda	Jordi Arrese	6:1, 4:6, 0:6
Finalista	2.	10 listopada 1991	São Paulo	Twarda	Christian Miniussi	6:2, 3:6, 4:6
Zwycięzca	1.	24 maja 1992	Bolonia	Ceglana	Renzo Furlan	6:2, 6:4
Zwycięzca	2.	8 listopada 1992	Búzios	Twarda	Luis Herrera	6:3, 6:2
Finalista	3.	15 listopada 1992	São Paulo	Twarda	Luiz Mattar	1:6, 4:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	9 czerwca 2001	French Open, Paryż	Ceglana	Paola Suárez	Virginia Ruano Pascual Tomás Carbonell	5:7, 3:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	6 stycznia 1991	Wellington	Twarda	John Letts	Luiz Mattar Nicolás Pereira	6:4, 6:7, 2:6
Finalista	2.	5 maja 1991	Madryt	Ceglana	Luiz Mattar	Gustavo Luza Cássio Motta	0:6, 5:7
Finalista	3.	26 maja 1991	Bolonia	Ceglana	Luiz Mattar	Luke Jensen Laurie Warder	4:6, 6:7
Zwycięzca	1.	10 listopada 1991	São Paulo	Twarda	Andrés Gómez	Jorge Lozano Cássio Motta	7:5, 6:4
Zwycięzca	2.	28 lutego 1993	Meksyk	Ceglana	Leonardo Lavalle	Horacio de la Peña Jorge Lozano	7:6, 6:4
Finalista	4.	8 sierpnia 1993	Praga	Ceglana	Jorge Lozano	Hendrik Jan Davids Libor Pimek	3:6, 6:7
Zwycięzca	3.	28 marca 1999	Casablanca	Ceglana	Fernando Meligeni	Massimo Ardinghi Vincenzo Santopadre	6:2, 6:3
Zwycięzca	4.	13 czerwca 1999	Merano	Ceglana	Lucas Arnold Ker	Marc-Kevin Goellner Eric Taino	6:4, 7:6
Zwycięzca	5.	25 lipca 1999	Stuttgart	Ceglana	Daniel Orsanic	Ałeksandar Kitinow Jack Waite	6:2, 6:1
Finalista	5.	6 maja 2001	Monachium	Ceglana	Daniel Orsanic	Petr Luxa Radek Štěpánek	7:5, 2:6, 6:7(5)
Finalista	6.	27 maja 2001	Sankt Pölten	Ceglana	Daniel Orsanic	Petr Pála David Rikl	3:6, 7:5, 5:7

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie Sports-reference. sports-reference.com. [dostęp 2014-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (15 grudnia 2012)]. (ang.).