Izobutylen
Izobutylen, izobuten (CH3)2C=CH2 – organiczny związek chemiczny z grupy węglowodorów nienasyconych z szeregu homologicznego alkenów rozgałęzionych. Posiada jedno wiązanie podwójne o długości 1,2907 Å. Jest jednym z czterech izomerów butenu. Jest ważnym surowcem w syntezach wielkotonażowych. OtrzymywanieOtrzymywany jest w przemyśle głównie na drodze katalitycznego odwodornienia izobutanu (w procesach Snamprogetti, Catofin, Oleflex) do izobutenu w wyniku krakingu parowego gazu ziemnego i benzyny ciężkiej oraz fluidalnego krakingu katalitycznego. Snamprogetti opracowała technologię otrzymywania izobutenu o wysokiej czystości (powyżej 99,99%), między innymi dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego, spożywczego i polimerowego, polegającą na otrzymaniu eteru metylowo-tert-butylowego, a następnie jego krakingu. Produkt otrzymany tą drogą nie jest zanieczyszczony 1-butenem, który przy innych technologiach trudno jest oddzielić od izobutenu, gdyż różnica ich temperatur wrzenia jest niewielka (0,6 °C)[potrzebny przypis]. ZastosowanieW 1996 ilość izobutylenu zużywanego w zachodniej Europie, głównie przez przemysł paliwowy (ok. 60% całkowitego zapotrzebowania), wyniosła 1,93 mln t. Stosowany jest on do produkcji ważnego komponentu paliw – eteru metylowo-tert-butylowego, dodawanego w miejsce niestosowanego już tetraetyloołowiu. Jest również surowcem do produkcji izooktanu.
Izobutylen znajduje zastosowanie przy produkcji kauczuku butylowego (ok. 28% całkowitego zapotrzebowania), poliizobutylenu, metakrylanu metylu oraz innych ważnych chemikaliów Przypisy
Kontrola autorytatywna (rodzaj indywiduum chemicznego): Information related to Izobutylen |