Izabella Lipniewicz
Izabella Kochalska
Data i miejsce urodzenia
|
4 kwietnia 1953 Gdańsk
|
Zawód, zajęcie
|
mikrobiolożka, laborantka działaczka opozycyjna
|
Miejsce zamieszkania
|
Gdańsk
|
Alma Mater
|
Uniwersytet Gdański
|
Pracodawca
|
m.in. Akademia Medyczna w Gdańsku (1976–1980), Państwowy Szpital Kliniczny nr 1 w Gdańsku (1980–1981, 1983–1994)
|
Rodzice
|
Bogusław, Elżbieta
|
Dzieci
|
2
|
Odznaczenia
|
|
Izabella Krystyna Lipniewicz[1] z domu Kochalska[2] (ur. 4 kwietnia 1953 w Gdańsku[3]) – polska mikrobiolożka i działaczka opozycyjna.
Życiorys
Izabella Lipniewicz w 1976 ukończyła studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Gdańskiego[3].
W latach 1976–1980 była zatrudniona w Zakładzie Mikrobiologii Instytutu Patologii Akademii Medycznej w Gdańsku, a od lipca 1980 do grudnia 1981 w Pracowni Bakteriologii Klinicznej Instytutu Patologii Państwowego Szpitala Klinicznego nr 1 w Gdańsku[3].
W 1980 wstąpiła do NSZZ „Solidarność”, była członkinią Komitetu Zakładowego. 17 grudnia 1981 wraz z Witoldem Marczukiem została aresztowana za wręczenie funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej egzemplarza niezależnego pisma. Osadzono ją w Areszcie Śledczym w Gdańsku. 29 grudnia 1981 została skazana na 3 lata pozbawienia wolności i 2 lata pozbawienia praw publicznych. Wyrok odbywała w Zakładzie Karnym w Bydgoszczy-Fordonie, Krzywańcu[3] oraz Grudziądzu. 20 stycznia 1983 została uniewinniona po rewizji nadzwyczajnej przez Sąd Najwyższy. Po opuszczeniu więzienia została ponownie zatrudniona w Szpitalu Klinicznym nr 1, gdzie pracowała do 1994. W 1985 uzyskała I stopień specjalizacji z mikrobiologii, w 1994 II stopień. W latach 1983–1988 była łączniczką Ewy Kubasiewicz, także w kontaktach z działającym w ukryciu Andrzejem Kołodziejem z Solidarności Walczącej. Współpracowała z Andrzejem i Joanną Gwiazdami przy druku pisma „Poza Układem”[3].
W latach 1994–2008 pracowała jako laborantka w przedsiębiorstwach z branży ochrony zdrowia. W czerwcu 2008 przeszła na emeryturę[3].
W 2017 wojewoda Dariusz Drelich powołał ją w skład Pomorskiej Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych[4], w której zasiadała do 2024.
Jedna z bohaterek wydanej w 2016 książki Anny Herbich „Dziewczyny z Solidarności”[5][6].
Córka Bogusława i Elżbiety[2]. Matka dwóch synów[5].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 grudnia 2009 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2010 r. nr 29, poz. 386).
- ↑ a b Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych" [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2021-10-23] .
- ↑ a b c d e f g ArkadiuszA. Kazański ArkadiuszA., Lipniewicz Izabella [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-23] .
- ↑ Rada Konsultacyjna ds. działaczy opozycji antykomunistycznej oraz osób represjonowanych z powodów politycznych. gdansk.uw.gov.pl, 1 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-07].
- ↑ a b Dziewczyny z Solidarności. Ich walka z komuną [online], plus.dziennikbaltycki.pl, 3 listopada 2016 [dostęp 2023-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-29] .
- ↑ AnnaA. Herbich AnnaA., Dziewczyny solidarności: prawdziwe historie, Prawdziwe historie, Kraków: Znak, 2016, ISBN 978-83-240-3464-2 [dostęp 2023-05-27] . Brak numerów stron w książce
- ↑ Izabella Lipniewicz [online], odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl [dostęp 2023-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-20] .