Indywidualny Puchar FIM w Ice Speedwayu 1963 (ang. 1963 FIM Ice Racing Trophy) – indywidualne zawody w wyścigach motocyklowych na lodzie zorganizowane w lutym 1963 roku pod patronatem Międzynarodowej Federacji Motocyklowej (FIM). Były to pierwsze oficjalne zawody międzynarodowe w lodowej odmianie sportu żużlowego[1].
Historia i zasady
Organizacja oficjalnych międzynarodowych zawodów w ice speedwaya pod patronatem FIM stało się możliwe, po tym jak na kongresie tej organizacji w 1961 roku przyjęte zostały międzynarodowe przepisy dla tej dyscypliny sportu[2]. Rozgrywki o puchar składały się z dwóch etapów: pięciu rund w ZSRR i pięciu w Szwecji[3], a klasyfikowanych było po trzech zawodników z ZSRR, Szwecji i Finlandii. Z maksymalną liczbą punktów wygrał Boris Samorodow, przed rodakiem Wsiewołodem Nierytowem i Szwedem Åke Östblomem[4]. W kolejnym sezonie ranga zawodów została podniesiona do mistrzostw Europy.
Punktacja
Punktowane były po trzy najlepsze występy z pięciu rozgrywanych w ZSRR i w Szwecji.
| Miejsce |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6
|
| Punkty
|
8 |
6 |
4 |
3 |
2 |
1
|
Zawodnicy
Regulamin zawodów przewidywał, że klasyfikowani będą po trzej zawodnicy z ZSRR, Szwecji i Finlandii.
Stali uczestnicy
Pozostali uczestnicy poszczególnych rund startowali poza klasyfikacją. W trakcie rozgrywania cyklu zmieniały się składy poszczególnych reprezentacji, kontuzjowanego Zacharowa zastąpił Gabdrachman Kadyrow, fińskich zawodników Salasto i Assinena oraz kontuzjowanego Svenssona zastępowali m.in. Ove Fundin, Björn Knutsson, Per Olof Söderman, Berndt Hörnfeldt i Olle Nygren. W rundach rozgrywanych w Ufie startowali także zawodnicy z Austrii i Mongolii.
Terminarz
Klasyfikacja końcowa
Przypisy
