W 1993 ukończył weterynarię na Uniwersytecie Nauk Rolniczych i Medycyny Weterynaryjnej w Klużu-Napoce. W 1998 został absolwentem filozofii na Uniwersytecie Babeș-Bolyai w tym samym mieście[2].
W latach 1990–1997 był redaktorem programów w języku węgierskim w stacji Radio Cluj, jednocześnie od 1993 współpracował z magazynem „Korunk”. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach ugrupowania rumuńskich Węgrów UDMR. W 1997 z jego rekomendacji objął funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Kultury, które zajmował do 2000[1][2]. W tym samym roku po raz pierwszy został wybrany na posła do Izby Deputowanych. W 2004, 2008, 2012, 2016, 2020 i 2024 z powodzeniem ubiegał się o parlamentarną reelekcję[1][3][4][5].
Jednocześnie awansował w strukturze partyjnej. Od 1999 był przewodniczącym rady koordynacyjnej, a od 2007 komitetu wykonawczego[1]. W 2009 po raz pierwszy był kandydatem Demokratycznego Związku Węgrów w Rumunii w wyborach prezydenckich, zajmując w głosowaniu 5. miejsce z wynikiem 3,8% głosów[6]. W 2011 stanął na czele UDMR, zastępując wieloletniego lidera Bélę Markó[7].
Od grudnia 2009 do kwietnia 2012 sprawował urząd ministra kultury w rządach, którymi kierowali Emil Boc i Mihai Răzvan Ungureanu[1]. W marcu 2014 ponownie objął ten resort oraz dodatkowo stanowisko wicepremiera u Victora Ponty[2], pełniąc te funkcje do czasu wyjścia UDMR z koalicji w listopadzie tego samego roku. W tymże miesiącu ponownie kandydował w wyborach prezydenckich – dostał 3,5% głosów (8. miejsce)[8]. W 2019 kolejny raz kandydował w wyborach prezydenckich, otrzymując w pierwszej turze głosowania 3,9% głosów i zajmując 6. miejsce[9].
W grudniu 2020 objął urząd wicepremiera, dołączając do koalicyjnego rządu Florina Cîțu[10]. Utrzymał tę funkcję w listopadzie 2021, gdy stanowisko premiera objął Nicolae Ciucă[11]. Zakończył urzędowanie w czerwcu 2023. W 2024 ponownie ubiegał się o urząd prezydenta Rumunii, otrzymując w pierwszej turze 4,5% głosów (7. miejsce)[12].
.jpg)
.jpg)
_(cropped).JPG)
