W 1995 ukończył studia na wydziale prawa Uniwersytetu Bukareszteńskiego, a w 2001 został absolwentem wydziału historii tej uczelni. Doktoryzował się w 2005 z prawa na tym samym uniwersytecie[1]. W 2007 uzyskał magisterium z prawa podatkowego w London School of Economics[2]. W 1995 podjął praktykę w zawodzie adwokata. W 1996 został nauczycielem akademickim na Uniwersytecie Bukareszteńskim. W latach 2002–2006 był redaktorem periodyku „Revista Română de Drept al Afacerilor”, poświęconego prawu gospodarczemu[2].
W 2003 wstąpił do Partii Socjaldemokratycznej. W latach 2008–2016 przez dwie kadencje był członkiem Senatu[1]. W sierpniu 2012 powołany na ministra ds. kontaktów z parlamentem w rządzie Victora Ponty[1]. W grudniu 2012 w jego drugim gabinecie objął funkcję ministra delegowanego ds. projektów infrastrukturalnych i inwestycji zagranicznych[3]. W marcu 2014 przeszedł na urząd ministra transportu w trzecim rządzie Victora Ponty[4], stanowisko to zajmował do czerwca tegoż roku.
Objęty postępowaniem karnym w sprawie korupcyjnej dotyczącej elektrowni cieplnej CET Govora, w 2021 został skazany na karę 4 lat pozbawienia wolności[5].
_(14834714276).jpg)
