Huncowska Przełęcz

Huncowska Przełęcz wśród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Wysokość	2307 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Mała Kieżmarska Czubka, Huncowski Szczyt
Położenie na mapie Tatr Huncowska Przełęcz
Położenie na mapie Karpat Huncowska Przełęcz
49°11′54″N 20°13′29″E/49,198333 20,224722

Huncowska Przełęcz (słow. Huncovské sedlo, niem. Hunsdorfer Scharte, węg. Hunfalvi-csorba^[1]) – przełęcz położona na wysokości 2307 m^[2] w słowackich Tatrach Wysokich, znajdująca się między masywem Kieżmarskiego Szczytu a północno-zachodnim wierzchołkiem Huncowskiego Szczytu. Jest położona bliżej tego ostatniego szczytu^[3].

W grani opadającej z wierzchołka Kieżmarskiego Szczytu na Huncowską Przełęcz znajdują się:

• Wyżni Kieżmarski Przechód (Kežmarska priehyba),
• Kieżmarska Czuba (Kežmarský hrb),
• Niżni Kieżmarski Przechód (Nižná Kežmarská priehyba),
• Mała Kieżmarska Czubka (Malý Kežmarský hrb)^[3].

Z przełęczy opadają dwa żleby, jeden w kierunku Doliny Łomnickiej, a drugi do Doliny Huncowskiej. Przez Huncowską Przełęcz biegnie nieznakowana ścieżka na Kieżmarski Szczyt z Doliny Huncowskiej (najdogodniejsza droga na ten szczyt), jednak dostępna jest jedynie w towarzystwie uprawnionego przewodnika. Z przełęczy można również łatwo wspiąć się na Huncowski Szczyt. Najdogodniejsze drogi dla taterników prowadzą na Huncowską Przełęcz z północnego wschodu: od Rakuskiej Przełęczy i od wylotu Świstówki Huncowskiej. Łatwe jest też dojście z Lejkowego Kotła w Dolinie Łomnickiej. Zimą opcja ta jest niebezpieczniejsza ze względu na lawiny^[3].

Pierwsze wejścia turystyczne:

• już w początkach XVII wieku – letnie,
• Günter Oskar Dyhrenfurth i Alfred Martin, 8 marca 1906 r. – zimowe^[3].