Huang Hua (ur. 25 stycznia 1913, zm. 24 listopada 2010[1]) − chiński dyplomata, służył między innymi jako minister spraw zagranicznych, wicepremier Chin i członek Rady Państwa[2]. Huang Hua był również tłumaczem z języka angielskiego dla Mao Zedonga[1].
Urodził się w powiecie Ci w prowincji Hebei jako Wang Rumei (王汝梅), nazwisko zmienił w roku 1936, kiedy wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. W latach 30. studiował na pekińskim uniwersytecie Yenching, gdzie udzielał się w samorządzie studenckim oraz współorganizował antyjapoński Ruch 9 Grudnia. Był działaczem komunistycznym. W czasie II wojny światowej pracował jako tłumacz przy amerykańskiej misji wojskowej w Chinach[2].
Po zwycięstwie komunistów w chińskiej wojnie domowej wstąpił do Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie negocjował w sprawie zamknięcia amerykańskiej misji w Chinach; brał także udział w rozmowach kończących wojnę koreańską i w konferencji genewskiej na zakończenie wojny wietnamskiej[1] oraz w pierwszych kontaktach amerykańsko-chińskich w Warszawie w 1958 roku[3]. W latach 1960–1969 był ambasadorem w Ghanie i Egipcie[1].
Do Chin powrócił w 1969 roku, w czasie rewolucji kulturalnej. Od 1970 służył jako tłumacz Mao Zedonga. Między lipcem a listopadem 1971 roku był ambasadorem w Kanadzie[4] i pierwszym stałym przedstawicielem Chin w ONZ. W 1971 roku prowadził tajne rozmowy z Henry Kissingerem. Po śmierci Mao został w 1976 roku ministrem spraw zagranicznych, a później wicepremierem[1]. W 1979 roku nadzorował nawiązanie oficjalnych, dwustronnych stosunków dyplomatycznych ze Stanami Zjednoczonymi[3]. Funkcję szefa MSZ sprawował do roku 1982, wycofał się z życia publicznego w 1992 roku[1].
Był żonaty, miał troje dzieci[1].
Przypisy
.jpg)
