Gminę zamieszkuje 118 osób[3]. Współczynnik feminizacji wynosi 93 (na 57 kobiet przypada 61 mężczyzn)[3]. Jest to społeczeństwo starzejące się. Około 27% ludności stanowią osoby w wieku powyżej sześćdziesięciu lat, podczas gdy osób młodszych niż lat dwadzieścia jest prawie 16%[3]. Dużą grupę (20% społeczeństwa) stanowią ludzie w wieku 50-60 lat[3].
Populacja gminy Hov od roku 1960 stopniowo maleje. Wówczas mieszkały tam 183 osoby, ponad 30% poniżej piętnastego roku życia[1]. Od lat 70. zaczął się krótki okres przyrostu liczby ludności w Hovs kommuna, albowiem zaczęły się rodzić dzieci dorosłej już wówczas młodzieży z roku 1960[1]. Populacja wzrosła ze 144 osób w roku 1977 do 165 w 1990[1][3]. Wówczas jednak na Wyspach Owczych miał miejsce kryzys gospodarczy, który spowodował masową emigrację i do roku 2000 liczba mieszkańców gminy spadła do 119[3]. Po krótkim okresie wzrostu (w roku 2005 131 ludzi) nastąpił ponowny spadek osób zamieszkujących Hovs kommuna, co wywołane jest głównie jej izolacją i przenoszeniem się ludzi młodych do większych ośrodków[3].
Liczba ludności gminy Hov od roku 1960 Źródło: [3][1]
Polityka
Burmistrzem gminy Hov jest Delmar Tausen z partii Fólkaflokkurin[4]. Jest to jedyna partia, która posiada swoich przedstawicieli w gminnym samorządzie. Ostatnie wybory do niego odbyły się w roku 2012, a w ich wyniku wybrano pięciu radnych[5]. Wyniki przedstawiały się następująco[5]:
Frekwencja wyniosła 74,76% (zagłosowało 77 osób ze 103 uprawnionych)[5]. Nie oddano pustych kart ani głosów nieważnych[5]. Pogrubieni zostali obecni członkowie rady gminy Hov.
Jedyna miejscowość w gminie Hov, a jednocześnie jej centrum administracyjne. Miejscowość założoną w X wieku miał zamieszkiwać wiking Havgrímur, który rządził wówczas połową Wysp Owczych[6]. Prace wykopaliskowe w jego miejscu pochówku przeprowadzone zostały w 1834, jednak wykonywali je amatorzy, przez co zostało ono mocno zniszczone[6]. Kościół znajdujący się w miejscowości wzniesiono w 1853 roku[7], jednak w Hov znalazł się dopiero po przeniesieniu z pobliskiego Vágur w 1942[8].