Hliński Rów – największy rów grzbietowy w Tatrach^[1]. Ciągnie się wzdłuż grani głównej Tatr Zachodnich w okolicach Hlińskiej Przełęczy, pomiędzy Kamienistą a Smreczyńskim Wierchem. Długość rowu wynosi 720 m (według Justyny Żyszkowskiej 830 m^[2]), szerokość niecałe 100 m, a maksymalna głębokość 31 m^[1]. Jego przedłużeniem jest rów zboczowy w zachodnich zboczach Smreczyńskiego Wierchu, o długości 200 m^[2]. Dnem Hlińskiego Rowu przebiega granica polsko-słowacka, pod Małą Kamienistą (zwornikiem dla Dolinczańskiego Grzbietu) przechodząc na jego północno-zachodnie ograniczenie^[3].

Podobnie jak inne rowy grzbietowe w Tatrach, Hliński Rów ma prawdopodobnie genezę osuwiskową. Hipotezę tę potwierdza fakt występowania w jego obrębie różnych rodzajów skał (granodiorytów, amfibolitów, gnejsów i granitów), co oznacza, że powstał niezależnie od budowy geologicznej terenu^[2].