Czarna herbata – rodzaj herbaty, która jest bardziej utlenowana niż herbata ulung, żółta, biała i zielona[1]. Czarna herbata ma na ogół mocniejszy smak niż inne herbaty. Wszystkie cztery rodzaje wytwarza się z liści krzewu (lub małego drzewa) Camellia sinensis, z jednej z dwóch głównych odmian tego gatunku - chińskiej odmiany drobnolistnej (C. sinensis var. sinensis), stosowanej do większości innych rodzajów herbat oraz odmianę assamską o dużych liściach (C. sinensis var. assamica), która była tradycyjnie używana głównie do produkcji czarnej herbaty[2].
W Chinach, skąd pochodzi czarna herbata, napój nazywa się „czerwoną herbatą”, ze względu na kolor, jaki uzyskują odpowiednio przetwarzane utlenione liście[2]. Oprócz Chin, krajami produkcji czarnej herbaty są również: Sri Lanka, Indie, Kenia, Malawi, Argentyna, Indonezja, Wietnam i Turcja[3].
Podczas gdy zielona herbata zwykle traci swój smak w ciągu roku, czarna herbata zachowuje swoje walory przez kilka lat. Z tego powodu od dawna była przedmiotem handlu, a sprasowane „cegły” czarnej herbaty służyły jeszcze w XIX wieku jako forma waluty w Mongolii, Tybecie i na Syberii[4].
Czarna herbata jest jednym z głównych produktów w światowym obrocie handlowym[5].
Proces powstawania
Proces powstawania czarnej herbaty składa się z kilku etapów:
pył herbaciany (ang. dust) – stosowany do produkcji herbaty rozpuszczalnej
Popularne są również mieszanki czarnej herbaty z innymi roślinami, aromatami, wyciągami z ziół i owoców, jak np.: Earl Grey tea (z olejkiem z bergamotki[7]) i in.
↑ abRobert J.R.J.HeissRobert J.R.J., The story of tea: a cultural history and drinking guide, Berkeley, Calif.: Ten Speed Press, 2007, ISBN 978-1-60774-172-5, OCLC748281810 [dostęp 2020-06-11]. Brak numerów stron w książce
↑ abRobertR.TomczykRobertR., Zapiski o herbacie, Warszawa: Wydawnictwo Fu Kang, 2009, ISBN 978-83-922634-4-9, OCLC750621859 [dostęp 2020-06-11]. Brak numerów stron w książce
↑ abcHerbata - charakterystyka towaroznawcza, [w:] TadeuszT.SikoraTadeuszT., Towaroznawstwo żywności, wyd. 8, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2009, ISBN 978-83-02-09150-6, OCLC751011047 [dostęp 2020-06-11]. Brak numerów stron w książce