Helen Bevington (ur. 1906, zm. 2001) – amerykańska uczona, pisarka i poetka.

Helen Smith Bevington urodziła się w 1906 roku w miejscowości Afton w stanie Nowy Jork^[1]. Była córką metodystycznego pastora^[1] Charleya Smitha^[2]. Wychowała się w pobliskim Worcester^[1]. Na przedmiot swoich studiów wybrała początkowo filozofię^[2]. W połowie lat dwudziestych uzyskała bakalaureat na Uniwersytecie Chicago^[1]. Edukację w zakresie literatury angielskiej^[2] kontynuowała na Columbia University^[1]. Wtedy też poznała swojego męża Merlego M. Bevingtona^[1]. Państwo Benington pobrali się w 1928^[3]. Małżonkowie osiedli w Durham^[3] w Karolinie Północnej, gdzie oboje zaczęli pracować na Duke University^[1]. Uczona przeszła na emeryturę w 1976^[1]. Miała dwóch synów, Davida Martina Bevingtona, który został szekspirologiem, i Filipa, który zmarł w 1980 roku^[1]. Mąż poetki zmarł w 1964 roku^[1]. Helen Bevington zakończyła życie 16 marca 2001 roku w Chicago^[1] w wieku dziewięćdziesięciu lat^[2].

Helen Smith Bevington opublikowała dwanaście książek^[2]. Pisała poezje, prozę i eseje^[2]. Tworzyła również poezję niepoważną dla The New Yorker, The Atlantic Monthly i The New York Times Book Review^[1]. Niektóre z jej książek mają charakter autobiograficzny^[2]. Jej najbardziej znaną pozycją jest kontrowersyjna opowieść Charley Smith's Girl^[4], wydana w 1965 roku^[2]. Mówi ona o rozwodzie rodziców pisarki spowodowanym skłonnością wielebnego Smitha do romansów z parafiankami^[2]. Była ona nominowana do Nagrody Pulitzera^[2].