Jako duchowny Kościoła konstytucyjnego od 1801 roku prowadził działalność duszpasterską i dydaktyczną na terenie wyspy Hispaniola. Generał Toussaint L’Ouverture utrudniał mu jednak prowadzenie misji. Wielu księży, zwłaszcza z północy francuskiej kolonii Saint-Dominique, traktowało go otwarcie jako schizmatyka i odmówiło podporządkowania się jego jurysdykcji. Do 1802 roku biskup przebywał więc głównie w hiszpańskiej części kolonii (Santo Domingo) skąd zarządzał w miarę możliwości przydzieloną mu diecezją.
Po zawarciu przez konsulaNapoleona Bonapartekonkordatu ze Stolicą Apostolską złożył zgodnie z otrzymanymi instrukcjami dymisję. Dzięki poparciu generała Charlesa Leclerca pozostał jednak na wyspie Haiti. W latach 1802–1804 pełnił prowizorycznie obowiązki administratora Kościoła katolickiego we francuskiej kolonii Saint-Domingue. Miał nadzieję na papieską nominację na biskupa ordynariusza i kanoniczne objęcie katolickiej diecezji na wyspie. Do 1804 roku jednak decyzji Kurii Rzymskiej w swojej sprawie się nie doczekał.