W 1744 r. został wybrany do Izby Gmin z okręgu Bishop’s Castle. W 1747 r. zmienił okręg na Westminster, a w 1754 r. uzyskał mandat z okręgu Lichfield. Po śmierci starszego brata w 1746 r. otrzymał tytuł grzecznościowy „wicehrabiego Trentham”. Po śmierci ojca w 1754 r. odziedziczył tytuł 2. hrabiego Gower i zasiadł w Izbie Lordów.
Gower związany był z frakcją swojego szwagra, księcia Bedford[1]. Kiedy Bedford zmarł w 1771 r., Gower został nowym liderem grupy. W 1755 r. otrzymał stanowisko Lorda Tajnej Pieczęci. W latach 1757–1760 był koniuszym królewskim. W latach 1763–1765 pełnił funkcję Lorda Szambelana. W 1767 r. został Lordem Przewodniczącym Rady i sprawował to stanowisko do 1784 r., z przerwą w latach 1779–1783. W latach 1784–1794 ponownie był Lordem Tajnej Pieczęci.
Rezygnacja Gowera w 1779 r. była spowodowana jego protestem przeciwko zbyt miękkiej, jego zdaniem, polityce rządu lorda Northa wobec zbuntowanych kolonii amerykańskich. W 1786 r. otrzymał tytuł 1. markiza Stafford. Z czynnego życia publicznego wycofał się w 1794 r. Zmarł w roku 1803.
Rodzina
23 grudnia1744 r. poślubił Elizabeth Fazakerley (zm. 19 maja1746), córkę Nicholasa Fazakerleya. Elizabeth zmarła na ospę. Małżeństwo to było bezdzietne.
