Niektóre gatunki z tego rodzaju uprawiane są jako ozdobne i wykorzystywane jako lecznicze[6].
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj występuje na półkuli północnej na rozległych obszarach Ameryki Północnej, Europy i Azji – bez południowych krańców tych kontynentów. Na półkuli południowej obecny jest w zachodniej i południowej Ameryce Południowej, w Australii (12 gatunków) i Nowej Zelandii (30 gatunków)[4][6]. W Europie występują 22 gatunki[6], z czego w Polsce 5 (kilka innych tradycyjnie zaliczanych do tego rodzaju zostało przeniesionych do innych rodzajów – Gentianopsis i Comastoma – lub ma współcześnie status podgatunku)[4][5].
Relatywnie duże, pojedyncze na szczycie pędu lub zebrane w wierzchotkowe kwiatostany. Promieniste, 4- lub pięciokrotne. Kielich bez błoniastego rąbka łączącego działki. Płatki korony zrośnięte, korona rurkowata, dzwonkowata lub lejkowata, różnie zabarwionej, zawsze bez przydatków między płatkami, czasem z płatkami frędzlowatymi lub orzęsionymi na brzegach. U nasady korony obecne miodniki. Pręciki przyrośnięte nasadami do płatków[7]. Znamiona słupka 2-łatkowe lub 2-wrębne.
Wielonasienne, otwierające się dwiema klapami torebki[7].
Systematyka
Pozycja systematyczna
Należy do podplemienia Swertiinae, plemienia Gentianeae w obrębie rodziny goryczkowatych (Gentianaceae) z rzędu goryczkowców (Gentianales)[2][8].
Niektóre tradycyjnie zaliczane tu gatunki wyodrębnione zostały w osobne rodzaje, m.in. dotyczy to taksonów z flory Polski: goryczuszka lodnikowa nosi nazwę Comastoma tenellum (≡Gentianella tenella), goryczuszka orzęsiona to Gentianopsis ciliata (≡Gentianella ciliata)[4]. W obrębie rodzaju występuje tendencja do szybkiej izolacji ekologicznej populacji i zmienności fenologicznej[6]. W efekcie ranga wielu taksonów jest problematyczna. Tradycyjnie wyróżniane jako odrębne gatunki (jak np. goryczuszka bałtyckaG. baltica i goryczuszka błotnaG. uliginosa) współcześnie traktowane są jako podgatunki (odpowiednio G. campestris subsp. baltica (Murb.) Tutin ex N.M.Pritch. i G. amarella subsp. uliginosa (Willd.) Tzvelev)[4].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abcdefghiGentianella Moench. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-07-04].
↑ abcdZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 88, ISBN 978-83-62975-45-7.