Początki ghańskiej marynarki wojennej sięgają czasów II wojny światowej. Wtedy to bowiem Brytyjczycy utworzyli w swojej kolonii Złotego Wybrzeża Gold Coast Naval Volunteer Force (Ochotnicze Siły Morskie Złotego Wybrzeża). Zadaniem sił morskich było patrolowanie wybrzeża, które zapewnić miało wolność wód przybrzeżnych od min morskich. Wraz z uzyskaniem niepodległości od Wielkiej Brytanii 6 marca 1957 roku, siły morskie zostały zreorganizowane i dostosowane do swych nowych zadań. Nowe siły ochotnicze powstały w czerwcu 1959, a ich dowództwo mieściło się w mieście Tokardi w zachodniej Ghanie. Służbę tutaj zaczęli pełnić żołnierze przeniesieni z Pułku Artylerii stanowiącego trzon ghańskich sił lądowych. Ich szkoleniem zajęła się brytyjska Royal Navy, której oficerom podlegali tutejsi żołnierze[1].
29 lipca 1959 na mocy ustawy parlamentu została utworzona marynarka wojenna Republiki Ghany. Siły morskie były podzielone na dwie części z siedzibami w Tokardi i Akrze[1]. Pierwszym dowódcą został kapitan Archibald George Forman, emerytowany oficer brytyjskiej marynarki[2]. We wrześniu 1961 roku prezydent Nkrumah zdecydował o zakończeniu udziału brytyjskich oficerów w dowodzeniu siłami morskimi Ghany. Pierwszym rodzimym dowódcą MW został kontradmirał David Anumle Hansen.
Organizacja
Na szczycie struktury organizacyjnej MW Ghany znajduje się jej dowództwo, którego siedzibą jest Burma Camp, znajdujące się w stolicy państwa Akrze. Obecnie istnieją dwa dowództwa operacyjne: Wschodnie z siedzibą w Tema i Zachodnie z siedzibą w Sekondi.
monitorowanie, kontrolowanie i zabezpieczenie rybołówstwa,
pokojowe operacje pomocnicze w regionie zachodniej Afryki poprzez regularne wspieranie Economic Community of West African States Monitoring Group,
obecność na wodach zachodniej Afryki i wsparcie morskie w regionie oraz miejscach kryzysowych w razie potrzeby,
zabezpieczanie, efektywne patrolowanie i kontrolowanie ghańskich wód terytorialnych i wyłącznej strefy ekonomicznej,
operacje ewakuacji Ghańczyków i przedstawicieli innych narodowości z niebezpiecznych miejsc,
zwalczanie aktywności przestępczej takiej jak piractwo czy przemyt,
operacje związane ze zwalczaniem skutków katastrof naturalnych i humanitarnych, poszukiwania i ratownictwa,
współpraca z władzami i jednostkami cywilnymi takimi jak ghańska policja czy zarządem ghańskich portów (Ghana Ports and Harbours Authority).
Okręty
Okręty patrolowe typu Snake
Cztery okręty patrolowe zamówione w chińskiej firmie Poly Group w 2011 roku. Jeszcze w tym samym roku zostały przekazane Ghanie. Ich wcielenie do służby nastąpiło 21 lutego 2012 roku[3].
Łodzie wykorzystywane przez United States Coast Guard. W 2008 roku Ghana otrzymała od Stanów Zjednoczonych trzy takie jednostki. 13 marca 2010 roku przekazano Ghanie kolejne cztery.
Pozostałe
GNS Achimota (P28) – okręt flagowy MW Ghany. Niemiecki okręt patrolowy typu FBP 57 wybudowany w 1979 roku.
GNS Yogaga (P29) – niemiecki okręt patrolowy typu FBP 57 wybudowany w 1979 roku.
GNS David Hansen – nazwany na cześć Davida Animle Hansena, pierwszego ghańskiego dowódcy MW. 20-metrowa jednostka należała wcześniej do Stanów Zjednoczonych, Wybudowana w latach 70. XX wieku, przekazana Ghanie w 2001 roku.
10 grudnia 2010 roku MW Ghany otrzymała od ghańskiego oddziału Czerwonego Krzyża sześć nowych motorówek wraz z pełnym wyposażeniem. Mają one pozwolić na wypełnianie misji ratunkowych.
Galeria
GNS Anzone (P 30) i GNS Achimota (na drugim planie)
BRP Dioniso Ojeda (PG-117) filipińskiej MW, zbliżony do GNS Stephen Otu (P33)
Łódź typu Defender
Okręty wycofane ze służby
Pierwsze dwie jednostki ghańskiej MW pochodziły z Wielkiej Brytanii. Były to dwa trałowce typu Ham (GNS „Yogaga” i GNS „Afadzato”). Weszły do służby 31 października 1959 roku.
Plany
Minister obrony Ghany, generał J.H. Smith, zapowiedział w czerwcu 2010 roku plan wcielenia do służby w najbliższych latach dziesięciu nowych jednostek, mających pozwolić na ochronę wyłącznej strefy ekonomicznej.
Dowódcy Marynarki Wojennej Ghany
Od czasu swojego powstania MW Ghany miała osiemnastu dowódców. Jeden z nich (admirał Dzang) dwukrotnie pełnił swoją funkcję[7].