Wyspy Marshalla tworzy około 1225 wysepek i wysp rozrzuconych na środkowym Pacyfiku w Mikronezji na obszarze ponad miliona kilometrów kwadratowych. W skład państwa wchodzi 29 atoli oraz 5 izolowanych wysp, a łączna powierzchnia lądu wynosi zaledwie 181 km². Atole i wyspy tworzą dwie główne grupy: Ratak Chain i Ralik Chain. Dwie trzecie ludności wysp zamieszkuje dwie największe wyspy: Majuro, na której położona jest stolica Majuro, oraz Kwajalein, na której znajduje się baza amerykańska i przeludnione miasto Ebeye.
Wyspy Marshalla liczą w sumie ok. 1225 wysp i wysepek[1], które tworzą dwa prawie równolegle do siebie łańcuchy rozciągające się na dystansie ok. 1300 km od północnego zachodu do północnego wschodu[2]: Ratak Chain[3] (pol. „wschód słońca”[4]) z 14 atolami i dwoma wyspami (Mejit i Jemo) oraz Ralik Chain[3] (pol. „zachód słońca”[4]) z 15 atolami i trzema wyspami (Lib, Jabat i Kili[5]. Największe wyspy to: Kwajalein, Jaluit, Eniwetok i Majuro[6]. Atol Kwajalein, który wraz z laguną zajmuje 2173,78 km², jest największym atolem na świecie[5].
Łączna powierzchnia lądowa wynosi 181 km²[7], linia brzegowa 370,4 km[7], a średnia wysokość to 2 m n.p.m.[1] Najwyższym wzniesieniem jest nienazwany pagórek na atolu Likiep mierzący 10 m n.p.m.[7]
Wyspy Marshalla są pochodzenia koralowego, zbudowane z rafowych osadów, jakimi są wapienie rafowe i koralowce – mają formę atoli złożonych z laguny otoczonej wysepkami[5]. Cały archipelag spoczywa na podmorskim wale pochodzenia wulkanicznego. Wyspy są wybitnie nizinne, płaskie, gdzie średnia wysokość nie przekracza kilku metrów nad poziom morza. Monotonię krajobrazu urozmaicają wydmy.
Wyspy Marshalla leżą w pobliżu równika, toteż znajdują się pod wpływem klimatu równikowego wilgotnego z wpływem pasatów[1]. Jedynie północne atole znajdują się w strefie klimatu podrównikowego. Temperatury na wszystkich wyspach są wysokie, typowe dla klimatu równikowego. Średnia temperatura miesięczna to 27–28 °C[6].
Średnia roczna wynosi 26-28 °C. Dobowe i roczne różnice w temperaturach są niewielkie i z reguły nie przekraczają 5 °C. Fakt ten dotyczy także wysp najdalej oddalonych od równika. Wpływ na rozkład temperatur ma ocean i ciepłe prądy okołorównikowe.
Opady są wysokie. Najwyższe wartości notowane są na atolach leżących najbliżej równika, gdzie roczna suma opadów dochodzi do 4500 mm (opady całoroczne)[6]. W regionie tym nie ma wyraźnej pory suchej, a największe opady przypadają na miesiące letnie. Najmniejsze opady występują na północnych wyspach, gdzie roczna suma opadów w części północnej wynosi 1500–2000 mm (maksimum od lipca do października–listopada)[6]. Kilka atoli na północy nie jest zamieszkanych z powodu braku wody pitnej[7]. W regionie tym zaznacza się wyraźna pora sucha.
Wyspy Marshalla nawiedzane są czasami przez cyklony tropikalne i sztormy tropikalne[1].
Wyspy otaczają rafy koralowe, charakteryzujące się wysoką różnorodnością gatunkową – przy atolu Arno występuje 180 gatunków, a przy atolu Majuro 156[1].