PROFILPELAJAR.COM

Ganggyeong (강경)
	; Jednostka siostrzana „Ganggyeong” – „Gimpo” w 2013 r.
Klasa	niszczyciel min
Typ	Ganggyeong
	Historia
Stocznia	Kangnam Corporation(inne języki), Pusan
Wodowanie	30 sierpnia 1986
	Korea Południowa
Nazwa	„Ganggyeong” (561)
Wejście do służby	19 grudnia 1986
Los okrętu	w służbie (2019)
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 470 ton; pełna: 520 t
Długość	50 m
Szerokość	9,6 m (8,3 m na wodnicy)
Zanurzenie	2,6 m
Materiał kadłuba	GRP
	Napęd
	2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 1,5 MW (2040 KM); 2 pędniki cykloidalne
Prędkość	15 węzłów
Zasięg	2000 Mm przy 10 w.
	Sensory
	radar Raytheon SPS-64; sonar GEC-Marconi 193M
	Uzbrojenie
	1 działko Oerlikon 20 mm; 2 km 7,62 mm (2 x I)
	Wyposażenie
	2 pojazdy podwodne Pluto
Załoga	48

Ganggyeong (강경) – południowokoreański niszczyciel min z lat 80. XX wieku, jedna z sześciu zbudowanych jednostek typu Ganggyeong. Okręt został zwodowany 30 sierpnia 1986 roku w stoczni Kangnam Corporation(inne języki) w Pusan, a do służby w Marynarce Wojennej Republiki Korei(inne języki) wszedł 19 grudnia 1986 roku. Jednostka, oznaczona numerem taktycznym 561, nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok).

Projekt i budowa

Niszczyciele min typu Ganggyeong^[a] zostały zaprojektowane w krajowej stoczni Kangnam, jednak wzorowane były na włoskich jednostkach typu Lerici^[1]. Pierwsza jednostka – „Ganggyeong”, przeznaczona została do testów, a następne pięć zbudowanych zostało już w latach 90. XX wieku^[1]. Plany zbudowania łącznie 16 okrętów tego typu zostały zarzucone^[2].

„Ganggyeong” zbudowany został w stoczni Kangnam Corporation(inne języki) w Pusan^[1]^[2]. Wodowanie okrętu odbyło się 30 sierpnia 1986 roku^[1].

Dane taktyczno–techniczne

Okręt jest przybrzeżnym niszczycielem min z kadłubem wykonanym z kompozytów^[1]^[3]. Długość całkowita wynosi 50 metrów, szerokość całkowita 9,6 metra (8,3 metra na wodnicy), a zanurzenie 2,6 metra^[1]^[4]. Wyporność standardowa wynosi 470 ton, a pełna 520 ton^[1]^[2]. Okręt napędzany jest przez dwa silniki wysokoprężne MTU o łącznej mocy 1,5 MW (2040 KM), poruszające dwoma pędnikami cykloidalnymi Voith-Schneider^[4]^[5]^[b]. Okręt dysponuje też dziobowym sterem strumieniowym napędzanym silnikiem o mocy 75 kW^[4]^[5]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 15 węzłów^[1]^[2]. Zasięg wynosi 2000 Mm przy prędkości 10 węzłów^[2]^[5]^[c].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z pojedynczego działka kalibru 20 mm Oerlikon Mk 10 L/70 oraz dwóch pojedynczych karabinów maszynowych kalibru 7,62 mm L/90^[1]. Wyposażenie przeciwminowe stanowią dwa pojazdy podwodne Gaymarine Pluto^[1]^[5]. Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje radar nawigacyjny Raytheon SPS-64, sonar kadłubowy GEC-Marconi 193M i system walki Racal MAINS 500^[4]^[5].

Załoga okrętu składa się z 5 oficerów i 43 podoficerów i marynarzy (w tym czterech nurków)^[4]^[5].

Służba

„Ganggyeong” został przyjęty do służby w Marynarce Wojennej Republiki Korei(inne języki) 19 grudnia 1986 roku^[1]. Okręt otrzymał numer taktyczny 561^[1]^[2]. Do 2015 roku prawdopodobnie dokonano wymiany pojazdów podwodnych Pluto na nowsze Double Eagle^[5]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok)^[1].

Uwagi

↑ Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 250, Saunders 2004 ↓, s. 434, Saunders 2009 ↓, s. 470 i Saunders 2015 ↓, s. 489 podają nazwę typu okrętów Swallow, a imię pierwszej jednostki „Kang Keong” lub „Kang Kyeong”.
↑ Gogin 2019 ↓ podaje, że moc silników wynosi 1800 KM.
↑ Gogin 2019 ↓ podaje, że zasięg okrętu wynosi 2500 Mm przy prędkości 12 węzłów.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Gogin 2019 ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Gardiner i Chumbley 1996 ↓, s. 250.
↑ Saunders 2004 ↓, s. 434.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Saunders 2009 ↓, s. 470.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Saunders 2015 ↓, s. 489.

Bibliografia

Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
Ivan Gogin: GANGGYEONG minehunters (1986-1994). Navypedia. [dostęp 2020-01-27]. (ang.).
Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2004-2005. London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.).
Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.).
Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2015-2016. Jane’s Information Group Ltd, 2015. ISBN 978-0-7106-3143-5. (ang.).