PROFILPELAJAR.COM

Günther Oettinger
Data i miejsce urodzenia	15 października 1953 ; Stuttgart
	Premier Badenii–Wirtembergii
Okres	od 21 kwietnia 2005; do 9 lutego 2010
Przynależność polityczna	Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna
Poprzednik	Erwin Teufel
Następca	Stefan Mappus
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Günther Hermann Oettinger (ur. 15 października 1953 w Stuttgarcie) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej, w latach 2005–2009 premier Badenii–Wirtembergii, w latach 2010–2019 komisarz europejski.

Życiorys

Ukończył studia z zakresu prawa i ekonomii na Uniwersytecie w Tybindze. W 1978 i w 1982 zdał państwowe egzaminy prawnicze I i II stopnia. Pracował jako asystent na macierzystej uczelni, następnie od 1982 do 2005 był zatrudniony jako prawnik (a od 1988 również jako wspólnik) w kancelarii adwokackiej zajmującej się audytem i doradztwem podatkowym.

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej i jej organizacji młodzieżowej Junge Union. Kierował strukturami młodzieżówki w Badenii-Wirtembergii (1983–1989). Zasiadał w radzie miejskiej Ditzingen (1980–1994), był przewodniczącym CDU w tym mieście, a także przewodniczącym partii w kraju związkowym (2005–2009). Od 1984 do 2010 nieprzerwanie sprawował mandat posła do landtagu. 21 kwietnia 2005 objął stanowisko premiera Badenii-Wirtembergii, które zajmował do 9 lutego 2010.

W 2009 został rekomendowany przez rząd niemiecki na komisarza europejskiego. W drugiej komisji José Manuela Barroso objął funkcję komisarza ds. energii^[1]. Działalność jako komisarz rozpoczął 10 lutego 2010 (po zatwierdzeniu składu KE przez Parlament Europejski). Pozostał także w nowej Komisji Europejskiej, na czele której stanął Jean-Claude Juncker (od 1 listopada 2014). Powierzono mu w jej ramach stanowisko komisarza ds. gospodarki cyfrowej i społeczeństwa^[2]. W październiku 2016 desygnowany na komisarza ds. budżetu i zasobów ludzkich w miejsce Kristaliny Georgiewej (od stycznia 2017)^[3]. W KE zasiadał do końca kadencji w 2019.