Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej[1]. W wyborach w 1979 został wybrany na posła do Kongresu Deputowanych, niższej izby Kortezów Generalnych. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w siedmiu kolejnych wyborach do 2004 włącznie, sprawując do tegoż roku mandat deputowanego I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji[3]. Od 1982 do 1991 był członkiem rządów premiera Felipe Gonzáleza – najpierw jako minister do sprawy zatrudnienia i ochrony socjalnej, następnie do 1986 jako minister administracji publicznej[1]. Jednocześnie awansował w strukturach PSOE – wszedł w skład jej komitetu federalnego, a od 1994 do 1997 jako rzecznik kierował klubem poselskim[1]. W 1997 zastąpił Felipe Gonzáleza na stanowisku sekretarza generalnego socjalistów, ugrupowaniem tym kierował do 2000[4], ustępując po kolejnej porażce wyborczej swojego ugrupowania. W 2002 założył niezależny think tank pod nazwą Laboratorio de Alternativas[1].